ανοιχτη επιστολη

Αποφάσισα να γράψω αυτήν την επιστολή, όχι για να σχολιάσω το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών –άλλωστε αυτή η επιστολή γράφηκε προεκλογικά και δημοσιεύεται τώρα, επειδή δεν ήθελα να δοθεί η εντύπωση πως θα προσπαθούσα να επηρεάσω το αποτέλεσμα- αλλά για να εξηγήσω γιατί δεν συμμετείχα εγώ σε αυτές, παρ’ότι πολλοί θεωρούσαν πως η συμμετοχή μου ήταν βέβαιη. Έτσι πολλοί άνθρωποι με ρώτησαν για τον λόγο και συνεπώς νομίζω ότι οφείλω μία εξήγηση.

Πριν όμως προχωρήσω στην εξήγηση μου, θα ήθελα να συγχαρώ το νέο δημοτικό συμβούλιο και να ευχηθώ να έλαβε τα απαραίτητα μαθήματα από την προηγούμενη -μάλλον απογοητευτική- θητεία. Θέλω να συγχαρώ επίσης τους συμπολίτες μας, διότι με την ψήφο τους, αλλά και με την αποχή τους, έδωσαν μηνύματα ηχηρά και προς κάθε κατεύθυνση.

Κατ’αρχήν, πιστεύω πωςσ’αυτήν την πόλη δεν είμαστε τόσοι πολλοί για να είμαστε διασκορπισμένοι. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να είμαστε όλοι σε έναν συνδυασμό, αλλά πως όλοι μαζί πρέπει να κάνουμε τα αυτονόητα: να καθορίσουμε τα προβλήματα που επιζητούν επίλυση, να καθορίσουμε ποια από αυτά εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της δημαρχιακής αρχής και ποια πρέπει να διεκδικήσουμε από άλλες αρμόδιες αρχές. Αν τελικά υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις για το πώς πρέπει αυτά να επιλυθούν, ας γίνουν τόσοι συνδυασμοί, όσες και οι διαφορετικές προσεγγίσεις.

Όμως κατά την περίοδο που σχηματίζονταν οι συνδυασμοί, δεν θυμάμαι να έγινε καμμία συζήτηση για τον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων της πόλης. Συγχωρήστε με αν κάνω λάθος, αλλά δεν θυμάμαι καν να έγινε συζήτηση για το ποια είναι εν τέλει τα προβλήματα, αυτά καθ’εαυτά. Αυτό σημαίνει τελικά πως οι συνδυασμοί σχηματίστηκαν για τους τελείως λάθος λόγους: προσωπική φιλοδοξία, εγωισμοί, κομματικά ή άλλα συμφέροντα.

Θέλω να πιστεύω πως η ενασχόληση με τα κοινά πρέπει να έχει ευγενέστερα κίνητρα από τα προηγούμενα αναφερόμενα. Οι δημοτικοί συνδυασμοί όμως, με τον τρόπο που διαμορφωνόταν -και στον οποίο διαφώνησα από την αρχή- δεν εξασφάλιζαν τις αναγκαίες για μένα συνθήκες για μία δημιουργική θητεία. Αντίθετα νομίζω πως σχηματιζόταν με μόνο σκοπό την διατήρηση ή την νομή της εξουσίας και τελικά την διανομή της - και όχι με γνώμονα την επίλυση των προβλημάτων της πόλης.

Επειδή ευτυχώς δεν πάσχω από κανέναν εξουσιαστικό ψυχαναγκασμό, προτίμησα να απέχω από αυτήν την εκλογική διαδικασία που γινόταν με όρους που δεν μου ταίριαζαν. Με αυτό δεν θέλω να ρίξω κανένα ψόγο στους ανθρώπους που συμμετείχαν σε αυτήν, άλλωστε όταν έγραφα αυτό το κείμενο δεν γνώριζα ποιοι τελικά θα συμμετέχουν. Αντίθετα τρέφω μεγάλο σεβασμό σε οποιονδήποτε έχει το θάρρος να θέσει εαυτόν στην κρίση των πολιτών.

Αν καταφέρουμε την επόμενη φορά να σχηματίσουμε μία συμπαγή ομάδα από τις πιο υγιείς δυνάμεις αυτού του τόπου, χωρίς εγωισμούς, χωρίς διαχωρισμούς πολιτικούς ή προσωπικούς, τότε θα μπορούσα και εγώ να είμαι μέρος αυτής, είτε σαν πρώτος είτε σαν τελευταίος. Άλλωστε σημασία δεν έχει τι θέση θα έχει ο καθένας μας, αλλά να βρεθεί ένας τρόπος να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, για να ανυψώσουμε την υποτιμημένη πόλη μας στην θέση που της αξίζει.

Αδαμάντιος Παπαδόπουλος
MSc Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ
adampap@otenet.gr
http://www.adpapadopoulos.gr