ΑΙΣΧΟΣ

ΔΕΝ αφήνουν το Δημοτικό Σχολείο Δικαίων με πέντε Δασκάλους.
ΔΕΝ αφήνουν το Βορειότερο Σχολείο της χώρας με πέντε μεταλαμπαδευτές της γνώσης, επειδή σε μία τάξη υπάρχουν τρεις μαθητές.
Το σχολείο έγινε και πάλι εξαθέσιο.

Έκλεισε όμως της Πλάτης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

κατι νέο έρχεται σύντομα...

κάθε είδηση για μας, δεν είναι απλά μία ανάρτηση

thrakinea και tomadakis.blogspot.com
Follow thrakinea on Twitter

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

καθενας απο τις πραξεις του

"Ασφαλές το γενόμενον, ασφαλές το μέλλον" (Θαλής)
ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ

Τώρα που συμπληρώθηκε ένας χρόνος νέας διακυβέρνησης, μπορεί κανείς να καταλογίσει αρκετά λάθη και παραλείψεις στη σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά στον προθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου. Κανείς όμως δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για αβελτηρία και για φυγομαχία και να του καταλογίσει έλλειψη πρωτοβουλίας και δράσης. Διότι από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων ολόκληρη η κυβέρνηση σήκωσε τα μανίκια και άρχισε εντατική δουλειά. Ούτε που ζήτησε περίοδο χάριτος και ανοχής. Ακόμη και το πρώτο κρίσιμο τρίμηνο που πολλοί επιχειρούν να της καταλογίσουν αναποφασιστικότητα, αδράνεια και ολιγωρία, η κυβέρνηση εργάζονταν πυρετωδώς και βρίσκονταν σε ολοήμερες και ολονύχτιες κρίσιμες διαβουλεύσεις με την τρόϊκα, μέχρι να γίνει η απαραίτητη καταγραφή για το ύψος του ελλείμματος, για τις δανειακές ανάγκες της χώρας, για τα σπρεντ-επιτόκια δανεισμού, για την τριμερή οικονομική συμβολή κ.ά. Ολόκληρη η κυβέρνηση κάθονταν σε αναμμένα κάρβουνα και σε αγρυπνία και διαπραγματεύονταν σκληρά τους όρους και τις προϋποθέσεις του περιβόητου "μνημονίου". Ενός ανελέητου μνημονίου που απαιτούσε επαχθή μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και θυσίες από ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
Με αίσθημα εθνικής και πολιτικής ευθύνης, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κάνουν "την επανάσταση του αυτονόητου", δηλαδή δίνουν καθημερινά μάχες εντός και εκτός Ελλάδας, προκειμένου να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα της αναξιοπιστίας της χώρας. Αγωνίζονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε χώρα ελκυστικού και δελεαστικού επενδυτικού κλίματος, ώστε να εισρεύσουν ξένες επενδύσεις, να αρχίσει η ανάπτυξη και η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Διότι πουθενά δεν γίνεται η ανάπτυξη αυθημερόν και αυτόματα, ούτε με ευχολόγια και αφορισμούς. Η "ανάπτυξη" χρειάζεται πολλή δουλειά σε πολλούς τομείς και μεγάλες προεργασίες-προετοιμασίες.
Ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου δεν θα κριθεί για όσα έλεγε ως ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά την προεκλογική περίοδο του Οκτωβρίου 2009, αλλά από όσα θα πράξει σήμερα ως υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης της χώρας. ΄Αλλωστε, όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν ήταν ούτε ουσιώδες ούτε απαραίτητο να προσφύγει σε υποσχεσιολογία, ώστε να κερδίσει εκείνες τις εκλογές και να γίνει πρωθυπουργός. Μάλιστα ένας πρωθυπουργός-πυροσβέστης της μεγάλης χρηματοπιστωτικής πυρκαγιάς και της άθλιας οικονομικής κατάστασης που παρέλαβε. ΄Αλλωστε, ο τότε πρωθυπουργός της χώρας κ. Κώστας Καραμανλής ήταν (κατά δήλωσή του) ένας κουρασμένος και απογοητευμένος πρωθυπουργός που επείγονταν να παραδώσει την πρωθυπουργία και τις ευθύνες της εξουσίας, ώστε να βγάλει άλλος τα κάστανα από τη φωτιά και να πιάσει τα πυρακτωμένα κάρβουνα. Η περίφημη προεκλογική φράση του Γ. Παπανδρέου ότι "υπάρχουν λεφτά" είχε αφενός τη σκοπιμότητά της και τη σημασία της, που θα ερμηνευτεί εν καιρώ. Αλλά και αν υποτεθεί πως ήταν ένα προεκλογικό πυροτέχνημα-ψεύδος, δεν νομιμοποιεί σήμερα κανέναν να λέει παρόμοια πολιτικά ψεύδη. Κανείς δεν νομιμοποιείται να προσφεύγει σε ανέξοδο και φτηνό λαϊκισμό και να αρνείται την οικτρή πραγματικότητα και την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης της χώρας μας.
Δεν έχει λογική να έρχονται σήμερα οι εμπρηστές του χτες και να παραδίδουν μαθήματα στους πυροσβέστες. Κανείς κριτής δεν μπορεί να αγνοεί ότι η χώρα μας βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας και της δραματικής πτώχευσης. Πέραν του γεγονότος ότι είχε γίνει στόχος των κερδοσκόπων. Από τις πράξεις, τις δράσεις και τα έργα της σημερινής περιόδου θα κριθεί αν το μέλλον της χώρας θα είναι ασφαλές, όπως επισημαίνει ο Θαλής ο Μιλήσιος. Καθένας σήμερα κρίνεται από τις πράξεις του και όχι από τα λόγια του και τις καλές προθέσεις του. Ο πρωθυπουργός έχει επαναλάβει αρκετές φορές ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος αλλά το μέλλον της χώρας και του λαού. Είναι πρωτοφανές για τα πολιτικά χρονικά της Ελλάδας, ένας πρωθυπουργός να μη θεωρεί την επανεκλογή του ως αυτοσκοπό. Εάν λοιπόν όλοι εμείς, που πληρώνουμε αυτό το βαρύ τίμημα, επιδείξουμε ψυχραιμία, υπομονή και επιμονή στους εθνικούς μας στόχους και αν εμείς λειτουργήσουμε μέσα σε κλίμα σταθερότητας και ασφάλειας, τότε θα εξασφαλίσουμε για εμάς και τα παιδιά μας ένα ασφαλές μέλλον. Καθένας θα κριθεί από τις πράξεις του.-