δημοτικη 8ετια διδυμοτειχου

Κριτική της δημοτικής 8ετίας στο Διδυμότειχο


Σιναπίδης Στέφανος
Καρδιολόγος
Υποψήφιος Δήμαρχος για τον διευρυμένο Δήμο Διδυμοτείχου
«Για το Διδυμότειχο των αξιών»




Αγαπητοί δημότες του διευρυμένου Δήμου Διδυμοτείχου



Οι «παλιοί» δημοτικοί



σύμβουλοι ( και στα χρόνια, αλλά και στα μυαλά), και ο επικεφαλής τους, όπως ξέρετε, υπάρχουν δημοτικοί σύμβουλοι που έχουν θητεία και ένα τέταρτο του αιώνα, αυτοί οι παλιοί, που κάνουν κουμάντο σήμερα στον Δήμο Διδυμοτείχου και στα χωριά μας, φιλοδοξούν ως εκλεκτοί να διαχειρισθούν τις τύχες του δήμου και τις δικές μας, αλλά δεν διαθέτουν εκ του αποτελέσματος όπως φαίνεται μετά από μία 8ετία, τις γνώσεις να ενσκήψουν στις ανάγκες και στα προβλήματα της πόλης και να δώσουν τις αρμόζουσες λύσεις.

Όπως ξέρετε τελικά στην πολιτική όλοι και όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Αυτοί οι «παλιοί κουρασμένοι πολιτικοί δεινόσαυροι» έχουν μόνο την άκρατη φιλοδοξία να διευθύνουν μία πόλη, ως μαέστροι χωρίς να ξέρουν όμως καν τις νότες του πενταγράμμου, και ακόμα χειρότερο να «χειρουργήσουν» μία πόλη και εμάς τους πολίτες και τα παιδιά μας, χωρίς να έχουν πιάσει ποτέ νυστέρι.



Ας αναρωτηθούμε όλοι μας αγαπητοί συμπολίτες από εδώ και πέρα.

Θα τους αφήνουμε ανεξέλεγκτους ή θα πρέπει καθημερινά να τους ελέγχουμε και να δημοσιοποιούμε τις ανεπάρκειές τους;

Θα υποστηρίξουμε όλους αυτούς «τους χαβαλέδες », τους «ανεπαρκείς», αυτούς που «αρμέγουν οίκοθεν» και επενδύουν «έξωθεν»,και όλους αυτούς, που δεν περπάτησαν σπιθαμή προς σπιθαμή τα σοκάκια της πόλης μας, δεν «ακούμπησαν», δεν αφουγκράστηκαν, δεν ένιωσαν τα προβλήματα μας, και δεν έθεσαν τα δάχτυλά τους «επί τον τύπο των ήλων» στο Διδ/χο και τα χωριά μας, να ορίζουν τις τύχες μας;

Είναι βέβαια, κοινό μυστικό σε όλους μας, πως η πολιτική συναλλαγή παραμένει το θανάσιμο μικρόβιο της πόλης μας που μολύνει την δημοτική ζωή, δηλητηριάζει τον δημοτικό οργανισμό και διαφθείρει τους εκλεγμένους και την κοινωνία μας.

Πολλοί από τους εκλεγμένους δεν έχουν ούτε τα κατάλληλα προσόντα αλλά ούτε και την συνείδηση των υποχρεώσεών τους απέναντι στον απλό πολίτη.

Η κατάσταση αυτή, από την μία, δεν απαλλάσσει από τις ευθύνες και τους ίδιους τους δημότες που δεν ζυγίζουν ενσυνείδητα το βάρος των ψήφων τους, κατά την περίοδο των εκλογών.

Η κατάσταση αυτή, από την άλλη, απογοητεύει τους σοβαρούς και τίμιους ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν, και τους απομακρύνει από την ενασχόλησή τους με τα κοινά.



Ας αναρωτηθούμε όλοι μας από εδώ και πέρα

1)Ως πότε θα βλέπουμε την πόλη μας να αιμορραγεί και αντί για να αντιδρούμε με πολιτικά όπλα θα πιάνουμε το «προσευχητάρι» και θα προσευχόμαστε να μην «πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας»;

2)Ως πότε η απογοήτευση και η αγανάκτηση μας θα εκτονώνεται μόνο λεκτικά στα καφενεία και δεν θα μετασχηματίζεται σε άμεση πολιτική δράση για το συμφέρον του Διδ/χου και των χωριών του;

3)Ως πότε δια στόματος των τοπικών ηγετίσκων θα εκφράζεται μόνο ένα ολιγαρχικό σύστημα ιδιοτελών, οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων;

4)Ως πότε το σύστημα αυτό θα επιβάλλει συνεχώς την γραμμή του και τα «ήθη» του, για την ικανοποίηση του συμφέροντος των «ολίγων», και δεν θα έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη και την προοπτική του Διδ/χου και των «πολλών»;

5)Ως πότε οι κομματικοί διχασμοί και τα συρματοπλέγματα του παρελθόντος θα μας ματώνουν;

6)Ως πότε οι διαχειριστές των συμφερόντων του Διδ/χου οι δημοτικοί και οι διαμερισματικοί σύμβουλοι δηλ. θα είναι ανεπαρκείς και αντιπαραγωγικοί για την πόλη μας.

7)Ως πότε θα ορίζονται , με γνώμονα όχι τις ικανότητες τους και το τι μπορούν να προσφέρουν στους συμπολίτες μας, αλλά μόνο γιατί είναι της «προσκολλήσεως»;

8)Ως πότε θα έχουμε δήμαρχο φτωχό στις ιδέες και πλούσιο στις σπατάλες;

9)Ως πότε τα ρουσφέτια θα αποτελούν το αγαπημένο σπορ της πλειοψηφίας των κατοίκων του Διδυμοτείχου;

10)Ως πότε θα συμπεριφερόμαστε ως κοινωνία σαν «καγκουρώ» ζώντας συνεχώς φοβισμένοι στον μάρσιπο του συστήματος;

Πότε σαν ψηφοφόροι θα πάρουμε επιτέλους «διαζύγιο» από το παρελθόν;



Η ουσία του προβλήματος του Διδυμότειχου είναι απλή.

Η πόλη εδώ και μία οκταετία είναι υπό κατοχή ομάδας συμφερόντων.

Η λύση είναι σε πολιτικό επίπεδο. Απελευθέρωση από τα δεσμά, τώρα χωρίς όρους.

Το ζητούμενο πια ,δεν είναι να διαπιστώνουμε την κατάντια της πόλης μας. Το ζητούμενο είναι να την αλλάξουμε.

Η σημερινή δημοτική αρχή δεν είναι η λύση στα προβλήματα της πόλης αλλά η ίδια είναι δυστυχώς το πρόβλημα της πόλης μας.

Δεν «εξαγοράζουμε» προεκλογικά.
Δεν «λεηλατούμε» μετεκλογικά.
Παράγουμε έργο για τον Δήμο.