ΑΙΣΧΟΣ

ΔΕΝ αφήνουν το Δημοτικό Σχολείο Δικαίων με πέντε Δασκάλους.
ΔΕΝ αφήνουν το Βορειότερο Σχολείο της χώρας με πέντε μεταλαμπαδευτές της γνώσης, επειδή σε μία τάξη υπάρχουν τρεις μαθητές.
Το σχολείο έγινε και πάλι εξαθέσιο.

Έκλεισε όμως της Πλάτης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

κατι νέο έρχεται σύντομα...

κάθε είδηση για μας, δεν είναι απλά μία ανάρτηση

thrakinea και tomadakis.blogspot.com
Follow thrakinea on Twitter

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

οτα και υπερκομματικες συσπειρωσεις

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ένας θεσμός διοικητικής αποκέντρωσης και δημοκρατικού προγραμματισμού, που έχει προσφέρει πολλές υπηρεσίες στον τόπο και στον πολίτη. Είναι επίσης γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αιρετών της Τ.Α. υπηρέτησε τον θεσμό και τους πολίτες με διαφάνεια και ανυστεροβουλία, ιδιαίτερα σε παλαιότερες δύσκολες εποχές. Τότε που οι Ο.Τ.Α. ήταν ο φτωχός συγγενής με πολύ λίγες αρμοδιότητες και ελάχιστους οικονομικούς πόρους. Τότε που πέραν του δημάρχου και ενός αντιδημάρχου δεν υπήρχαν έμμισθες θέσεις και τότε που οι αιρετοί υπηρετούσαν τον δήμο και τους δημότες σε εθελοντική βάση. Σήμερα που οι Ο.Τ.Α. διαθέτουν πολλές αρμοδιότητες και άφθονο χρήμα, έχουν μετατραπεί σε άντρα αδιαφάνειας διαπλοκής, διαφθοράς και σπατάλης. Σήμερα, εμφανίζονται, δυστυχώς, κάποιες συμπεριφορές ασύμβατες με το αξίωμα, με τις αρχές και τις αξίες της χρηστής διοίκησης και κάποιες συμπεριφορές που υποβαθμίζουν και ευτελίζουν τον θεσμό.
Στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές θα χρειαστεί η υπερκομματική συσπείρωση και συνεργασία προσωπικοτήτων και δημοτικών παρατάξεων-συνδυασμών για την ανάδειξη νέων αυτοδιοικητικών δυνάμεων, που θα βάζουν του συμφέρον του τόπου πάνω από άλλες σκοπιμότητες και προσωπικές στοχεύσεις. Οι προσωπικές και ατομικές επιδιώξεις πρέπει να υποχωρήσουν μπροστά στο συλλογικό και στο κοινωνικό. Το ατομικό δεν πρέπει να σταθεί φραγμός για την επίτευξη κοινών οραμάτων και στόχων. Με υπέρβαση του εγωϊσμού θα βρεθούν οι ιεραρχήσεις και η σειρά προτεραιότητας για την κατανομή και αναδιανομή ευθυνών και αξιωμάτων.
Με αυτές τις προθέσεις και πρακτικές μπορούν οι μέχρι σήμερα μειοψηφίες να μετατραπούν άνετα σε αυτοδύναμη πλειοψηφία είτε στον πρώτο γύρο είτε σε επαναληπτικό γύρο. Αυτό όμως προϋποθέτει βασικά την υπερκομματική συμφιλίωση, την διαπαραταξιακή συνεργασία και την κοινωνική συναίνεση και σύμπλευση. Οι κομματικές εξαρτήσεις και οι ιδεολογικές διαφοροποιήσεις μπορούν να υπερκερασθούν με τον πολιτικό ρεαλισμό και τη συνένωση των δυνάμεων, που μεμονωμένες είναι ανεπαρκείς και αδύναμες. Το μυστικό της επιτυχίας έγκειται στη συνένωση των δυνάμεων, η οποία θα κατανικήσει τις ιδεολογικοπολιτικές καταβολές, τις παραδοσιακές κομματικές εξαρτήσεις και τα κομματικά "χρίσματα". Οι τοπικές κοινωνίες για να πάνε μπροστά χρειάζονται πολιτικές υπερβάσεις και κοινωνικές συσπειρώσεις.
Η αντίσταση των πολιτών στις κομματικές ποδηγετήσεις και χειραγωγήσεις λειτούργησε θετικά σε μεγάλο βαθμό στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και έσπασε τις κομματικές "γραμμές". Σήμερα οι συνθήκες και οι συγκυρίες είναι ευνοϊκότερες, ώστε αυτή η αντίσταση να αποφέρει έμπρακτα αποτελέσματα. Αναγκαία συνθήκη και προϋπόθεση για την επιτυχία του εγχειρήματος αποτελούν το καλό κλίμα, η καλή προετοιμασία των πολιτών-ψηφοφόρων, η διαλλακτικότητα των προτάσεων και η ειλικρίνεια των προθέσεων. Σε όλα αυτά έγκειται η ουσία και το περιεχόμενο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων, που οφείλει να σπάσει τα δεσμά της εξάρτησης και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Κάποτε οι λέξεις για μια αχειραγώγητη και ακηδεμόνευτη Αυτοδιοίκηση πρέπει να αποκτήσουν το πραγματικό τους νόημα και το ουσιαστικό τους περιεχόμενο. Στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές οι τοπικές κοινωνίες έδωσαν το μήνυμα και έδειξαν το δρόμο. Κάποιοι πρέπει να αδράξουν την ευκαιρία. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι υπάρχουν αρκετά αυτοδιοικητικά στελέχη με αυτάρκεια στη γνώση, με ανεξαρτησία πνεύματος, με αυτονομία προσωπικότητας, που αξίζει να τους ενθαρρύνει ηθικά και κυρίως να τους στηρίξει πρακτικά με την ψήφο εμπιστοσύνης η τοπική κοινωνία. Αφενός είναι χρέος της και αφετέρου συμφέρον της να το κάνει. Αρκεί, πρωτίστως, να το συνειδητοποιήσουν και να το αποφασίσουν οι ίδιοι.