ΑΙΣΧΟΣ

ΔΕΝ αφήνουν το Δημοτικό Σχολείο Δικαίων με πέντε Δασκάλους.
ΔΕΝ αφήνουν το Βορειότερο Σχολείο της χώρας με πέντε μεταλαμπαδευτές της γνώσης, επειδή σε μία τάξη υπάρχουν τρεις μαθητές.
Το σχολείο έγινε και πάλι εξαθέσιο.

Έκλεισε όμως της Πλάτης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

κατι νέο έρχεται σύντομα...

κάθε είδηση για μας, δεν είναι απλά μία ανάρτηση

thrakinea και tomadakis.blogspot.com
Follow thrakinea on Twitter

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

αγουρα χρονια

Νουβέλα του Παναγιώτη Κουσίδη Μέρος 2ο

Δεν είχα αρχίσει να πηγαίνω στο δημοτικό σχολείο, αλλά είχα αποκτήσει την πρώτη ερωτική μου εμπειρία. ΄Ισως αυτός ο όρος να μην εκφράζει απόλυτα και πραγματικά το γεγονός μεταξύ δύο ανήλικων παιδιών προσχολικής ηλικίας. Γι αυτό ας πούμε καλύτερα πως έγινε η πρώτη προσέγγιση, η γνωριμία και η αναγνώριση του έτερου φύλου.
Μια αυγουστιάτικη μέρα είχε έρθει επίσκεψη στο σπίτι μας μια φίλη και γειτόνισσα της μητέρας μαζί με το κοριτσάκι της, που ήταν σχεδόν συνομήλικό μου. Η μητέρα μου τους κέρασε γλυκό κουταλιού. Αμέσως μετά άρχισαν οι δύο γυναίκες να συνομιλούν ασταμάτητα και να ανταλλάσσουν τα νέα τους και τα κουτσομπολιά τους. Εμάς τα παιδιά μας έστειλαν στην αυλή για παιχνίδι. Είναι βέβαια δύσκολο, σ΄ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, να βρουν ένα κοινό παιχνίδι. Αφού γνωριστήκαμε και παίξαμε, τέλος πάντων, εγώ της πρότεινα να πάμε παραπέρα στο αμπέλι μας, για να δοκιμάσουμε αν ωρίμασαν τα παμίτια, μια ποικιλία πρώϊμου σταφυλιού. Η μικρούλα ακολούθησε παρά τους γυναικείους... ενδοιασμούς. Μπήκαμε, λοιπόν, ανάμεσα στα κλήματα και τσιμπολογούσαμε τις ώριμες ρώγες που βρίσκαμε. Και εντελώς ξαφνικά και παρορμητικά, τη στιγμή που ήμασταν τόσο κοντά, ένιωσα να με συγκλονίζει συθέμελα ένα παράξενο ρίγος. ΄Ηταν κάτι ανάμεικτο από συναισθήματα, από ορμές και από αρώματα. Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιες βιολογικές, ορμονικές και συναισθηματικές παρορμήσεις με καθοδηγούσαν. ΄Ηταν φανερό πως έχασα τον αυτοέλεγχο και την αυτοσυγκράτηση. Είχα αναψοκοκκινίσει και αυτό μεταδόθηκε ή ίσως συνεκδηλώθηκε και σε κείνη. Βρισκόμασταν μπροστά σε ηφαιστειακή έκρηξη μιας ακατανίκητης έλξης ενός αγοριού και ενός κοριτσιού. Την άρπαξα, κυριολεκτικά, γιατί τα ερωτικά ένστικτα έχουν συνήθως μια δόση βιαιότητας, την αγκάλιασα, τη χάϊδευα και τη φιλούσα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή υπήρχε μια συναινετική αμοιβαιότητα και ταυτόχρονα μια ταραχή και ανησυχία. ΄Οταν όμως γλίστρησε το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια της, τότε, αφού ρίγησε το κορμάκι της, αντέδρασε αμυντικά, έσφιξε τα πόδια της και αποτραβήχτηκε. Αποτραβήχτηκα κι εγώ γιατί κατάλαβα πως τα ηλικιακά μας όρια και οι βιολογικές μας δυνατότητες έφταναν έως εκεί. Συνήλθα και σκέφτηκα ψύχραιμα πως δεν έχουμε δικαίωμα να παραβιάζουμε την ελεύθερη βούληση του άλλου. Από τότε, όμως, ζούσα με την κρυφή προσδοκία να μεγαλώσω γρήγορα και να ολοκληρώσω εκείνο που τότε έπρεπε να μείνει ημιτελές. Αυτή η γλυκιά προσμονή θα με ακολουθούσε για μερικά χρόνια ακόμα

μέχρι την εφηβική μου ωρίμανση και ολοκλήρωση.
Μπορεί να είχα τύψεις και ενοχές για εκείνη την παρορμητική πρωτοβουλία μου ανάμεσα στα κλήματα του αμπελιού μας. Αργότερα βέβαια συνειδητοποίησα πως ο,τι συνέβη εκείνη την αυγουστιάτικη μέρα δεν ήταν παρά ένα πρωτόγνωρο αλλά εντελώς χρήσιμο και φυσιολογικό παιχνίδι ορμεμφύτων. Εκείνη τη μέρα αναγνώρισα και εξακρίβωσα το αρσενικό μου φύλο και ανακάλυψα τις γενετήσιες ορμές μου. ΄Ηταν μια αυτοεπιβεβαίωση και ταυτόχρονα μια πρόβα και δοκιμή των σεξουαλικών μου προτιμήσεων και επιλογών, που θα σφράγιζαν ολόκληρο το βίο μου.
Ο δεύτερος παιδικός μου έρωτας ήρθε στην προεφηβεία, λίγο πριν εγκαταλείψουμε το παλιό δημοτικό σχολείο, με μια συμμαθήτριά μου στο παιχνίδι. Παίζαμε το "κρυφτό" αγόρια και κορίτσια και κάθε φορά που κρυβόμουνα σε καλό μέρος έβλεπα δίπλα μου τη Μαρία. Εκείνη τη μέρα μάλιστα, την ώρα του δειλινού, κόλλησε δίπλα μου και με παρότρυνε να την κρύψω καλά και να την σκεπάσω. Δεν έχασα την ευκαιρία, την αγκάλιασα σφιχτά και της πήρα μερικά κλεφτά φιλιά και χάδια. Τα τρυφερά σωματάκια μας ανέδυαν αφροδισιακούς και αρωματικούς χυμούς. Από τότε δεν ξεκολλούσε από δίπλα μου στα διαλείμματα και κάθε φορά που πέρναγε από δίπλα μου με ακουμπούσε με τους αγκώνες ή με τα δάχτυλά της. Το νιώθαμε κι οι δυο, το αντιλαμβανόντουσαν και οι άλλοι ότι είχαμε έναν κρυφό έρωτα μεταξύ μας. ΄Εναν έρωτα που, λόγω κάποιων συγκυριών και σκοπιμοτήτων , έμεινε ανολοκλήρωτος και ανεκπλήρωτος.
σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ...