ΑΙΣΧΟΣ

ΔΕΝ αφήνουν το Δημοτικό Σχολείο Δικαίων με πέντε Δασκάλους.
ΔΕΝ αφήνουν το Βορειότερο Σχολείο της χώρας με πέντε μεταλαμπαδευτές της γνώσης, επειδή σε μία τάξη υπάρχουν τρεις μαθητές.
Το σχολείο έγινε και πάλι εξαθέσιο.

Έκλεισε όμως της Πλάτης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

κατι νέο έρχεται σύντομα...

κάθε είδηση για μας, δεν είναι απλά μία ανάρτηση

thrakinea και tomadakis.blogspot.com
Follow thrakinea on Twitter

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

οι κυοφορουμενες αλλαγες στο ιραν

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ

Το Ιράν και ελληνιστί η Περσία είναι ένας αρχέγονος τόπος με πλούσια ιστορία, παράδοση και πολιτισμό. ΄Εως το 1935 η πολυφυλετική, πολυεθνική και πολυπολιτισμική αυτή χώρα αναφερόταν ως Περσία. Το 1959 ο Βασιλιάς Σάχης ανακοίνωσε ότι μπορούν να χρησιμοποιούνται και οι δύο όροι. Το 1979 η Ιρανική Επανάσταση, υπό την καθοδήγηση του Αγιατολάχ Χομεϊνί εγκαθίδρυσε το θεοκρατικό καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας, αλλάζοντας το επίσημο όνομα της χώρας σε Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Καμιά ορολογία και ονομασία δεν μπορεί, όμως, να αποκρύψει την πραγματικότητα, ότι η δημοκρατία και το θεοκρατικό καθεστώς είναι πράγματα ασυμβίβαστα μεταξύ τους, Ούτε, όμως, οι βουλευτικές εκλογές του 2008 ούτε οι προεδρικές εκλογές του 2009 προσφέρουν αληθινή δημοκρατία και ίσα δικαιώματα σε όλους τους πολίτες. ΄Οσο θα έχουν τον υψηλό έλεγχο και την ουσιαστική διακυβέρνηση της χώρας το Συμβούλιο των Σοφών (Μουλάδες) και το Συμβούλιο των Φρουρών (πραιτοριανοί), δεν πρόκειται να αποκτήσει δημοκρατική νομιμότητα και εγκυρότητα το καθεστώς. Οι εκλογές θα αποτελούν δημοκρατική επίφαση και δημοκρατικό άλλοθι για το αυταρχικό-θεοκρατικό καθεστώς.
Η μεγάλη αυτή χώρα της Μ.Ανατολής, με 12/πλάσια έκταση από αυτή της Ελλάδας και με 6/πλάσιο πληθυσμό, διαθέτει πολλές πηγές πλούτου με σημαντικότερη αυτών τα πολύ μεγάλα κοιτάσματα και αποθέματα πετρελαίου. Με τέτοιες φυσικές δυνατότητες και με σωστή αξιοποίηση του πλούτου θα μπορούσε αυτός ο λαός να κολυμπάει στην ευημερία και στην πρόοδο και όχι στη φτώχεια, στην υπανάπτυξη και στην οπισθοδρόμηση. Τα αμύθητα πετροδολάρια της χώρας θα μπορούσαν εδώ και καιρό να γίνουν σύγχρονα δημόσια έργα και υποδομές, ώστε να αναβαθμίσουν το κύρος της χώρας στην ευρύτερη περιοχή και στο διεθνές σκηνικό. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν συμβαίνει αυτό, αλλά το μεγαλύτερο μέρος
αυτών των χρημάτων μετατρέπονται σε συμβατικούς και πυρηνικούς εξοπλισμούς και άλλα διαφεύγουν σε ξένες τράπεζες. Και μόνο ο 7/ετής αιματηρός και καταστροφικός πόλεμος με το γειτονικό Ιράκ κόστισε τεράστιους οικονομικούς πόρους και ανθρώπινες απώλειες.
Είναι ολοφάνερο ότι στο Ιράν τα τελευταία χρόνια κυοφορούνται αλλαγές και ανακατατάξεις. Κανένας Αχμαντινετζάντ δεν μπορεί να κρατήσει επ άπειρον τη χώρα του και το λαό του στην απομόνωση, στην καθυστέρηση, στη μιζέρια και στην καταπίεση. Κανένα θεοκρατικό καθεστώς δεν μπορεί επ άπειρον να κρατά δέσμιο έναν λαό στην απομόνωση, στην άγνοια, στον θρησκευτικό φανατισμό και στον αναχρονιστικό νόμο της Σαρίας, που καθηλώνουν τη χώρα στην οπισθοδρόμηση και στον σκοταδισμό. Ο λαός του Ιράν αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι οι αλλαγές πρέπει να αρχίσουν από τις δομές και τους θεσμούς του κράτους, μέσα από πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Εκείνο που χρειάζεται πάνω απ όλα ο λαός του Ιράν είναι η απελευθέρωση του πνεύματος και της συνείδησης.
Η εθνική και θρησκευτική προπαγάνδα του ιρανικού καθεστώτος έχει επιτύχει να εξαπατά τον ιρανικό λαό. προβάλλοντας τον κίνδυνο της εισβολής των δυτικών "δαιμονικών" προτύπων και επισείοντας τον κίνδυνο των ξένων εχθρικών επεμβάσεων και της αμερικάνικης απειλής. ΄Ενα κράτος που διαθέτει έναν τέτοιο ορυκτό πλούτο είναι επόμενο να διατρέχει κινδύνους, να δέχεται απειλές και εκβιασμούς. Αλλά η ηγεσία του οφείλει επιπροσθέτως να αποφεύγει τις παγίδες και να ακολουθεί την οδό της διπλωματίας και της συνεργασίας, για να αποτρέψει τους κινδύνους και να βρίσκεται σε συνύπαρξη και ισορροπία με όλους. Καμία επίκληση εξωτερικών κινδύνων και απειλών δεν δικαιολογεί την ύποπτη προσπάθεια απόκτησης πυρηνικών όπλων, που συντελεί στην ανεξέλεγκτη διασπορά όπλων μαζικής καταστροφής.
΄Οταν αρχίσουν οι προβληματισμοί, οι ανησυχίες και οι ζυμώσεις στη νεολαία μιας χώρας, κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει τις πολιτικοκοινωνικές αλλαγές. ΄Οταν σε μια χώρα υπανάπτυκτη και καταπιεστική ξυπνήσουν οι γυναίκες για να διεκδικήσουν την ισότητα των δύο φύλων αλλά και την κοινωνική απελευθέρωση, κανένα εμπόδιο δεν μπορεί να αποτρέψει την ανατροπή και την αλλαγή. Καμιά ηγεσία δεν μπορεί να αποτρέψει τις κυοφορούμενες αλλαγές στο Ιράν.-