ΑΙΣΧΟΣ

ΔΕΝ αφήνουν το Δημοτικό Σχολείο Δικαίων με πέντε Δασκάλους.
ΔΕΝ αφήνουν το Βορειότερο Σχολείο της χώρας με πέντε μεταλαμπαδευτές της γνώσης, επειδή σε μία τάξη υπάρχουν τρεις μαθητές.
Το σχολείο έγινε και πάλι εξαθέσιο.

Έκλεισε όμως της Πλάτης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

κατι νέο έρχεται σύντομα...

κάθε είδηση για μας, δεν είναι απλά μία ανάρτηση

thrakinea και tomadakis.blogspot.com
Follow thrakinea on Twitter

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

δικαστικα

LawNews Center Ελλάδα
Πρωτοδικείο Αθηνών: Απόφαση-βόμβα για τη μονιμοποίηση συμβασιούχων

11/5/2010 12:55:20 μμ
Στηριζόμενο σε υπόδειξη του ΔΕΚ, το Πρωτοδικείο Αθηνών απεφάνθη ότι με το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου (164/04) υποβαθμίστηκε η προστασία των εργαζομένων στις περιπτώσεις καταχρηστικών διαδοχικών συμβάσεων.
Το Πρωτοδικείο Αθηνών εφαρμόζοντας την υπόδειξη του ΔΕΚ να κρίνεται κατά περίπτωση από τα ελληνικά δικαστήρια εάν το ΠΔ 164/04 προσέφερε αποτελεσματική προστασία στους συμβασιούχους, έκρινε ότι υπήρξε υποβάθμιση της προστασίας που παρείχε μέχρι τότε ο ν. 2112/20, κατά της καταχρηστικής σύναψης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου.
Το δικαστήριο, με την απόφαση 1150/10, δικαίωσε συμβασιούχο, αναγνωρίζοντας ότι στην πραγματικότητα κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες, οπότε η σύμβαση εργασίας είχε μετατραπεί από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, σύμφωνα με τον νόμο 2112/20. Με την απόφαση ακυρώθηκε η απομάκρυνσή του με τη λήξη της σύμβασης και αναγνωρίστηκε ότι του οφείλονται μισθοί ύψους 19.662,50 ευρώ και αποζημίωση απόλυσης 4.875 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους. Επιπλέον, το δικαστήριο απειλεί με χρηματική ποινή 100 ευρώ για κάθε ημέρα που ο εργαζόμενος δεν θα γίνεται δεκτός στην εργασία του. Ο εν λόγω συμβασιούχος ξεκίνησε τις διαδοχικές συμβάσεις τον Ιούνιο του 2004. Πρόκειται για ναυαγοσώστη που προσλήφθηκε στον αθλητικό οργανισμό του Δήμου Ηλιούπολης με σύμβαση έργου που ανανεώθηκε 4 φορές μέχρι τον Νοέμβριο 2008, οπότε λύθηκε η εργασιακή σχέση. Στην απόφαση αναφέρεται ότι ως υπεύθυνος για την ασφαλή διεξαγωγή προγραμμάτων μαζικού λαϊκού αθλητισμού σε ένα δημοτικό κολυμβητήριο που λειτουργούσε συνεχώς, ο εργαζόμενος, κάλυπτε στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αφού η συνεχής απασχόλησή του ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τη λειτουργία του κολυμβητηρίου.