λιμανι και πολη: οι πνευμονες μας. παραλιακη και χερσαια ζωνη

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ

Δεν θα κουραστούμε ποτέ να ασχολούμαστε με αυτό το θέμα, που είναι τόσο ζωτικής και ζέουσας σημασίας για την Αλεξανδρούπολη. Για όσο χρονικό διάστημα δεν αποδίδεται στην πόλη μας η δυτική χερσαία ζώνη (από τον δυτικό λιμενοβραχίονα μέχρι το κτήριο των Ναυτοπροσκόπων) και για όσο χρονικό διάστημα δεν αποκτά ολοκληρωμένο παραλιακό μέτωπο η πόλη μας, οφείλουμε να εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας σ΄αυτό το θέμα και να αγωνιζόμαστε διεκδικητικά για την αποκατάσταση του ορθού και του δικαίου. Δεν είναι νοητό και κατανοητό, αυτή η παραλιακή πόλη να μην έχει παραλία στο θαλάσσιο τμήμα της από το λιμάνι μέχρι το εθνικό στάδιο. Αυτή η έλλειψη και αυτό το μειονέκτημα θα αποτελεί την πρόκληση και το ερέθισμα για να συνεγείρεται η συνείδησή μας και να εξάπτεται το θυμικό μας. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι μια Απόφαση του 1936 (πριν από 75 χρόνια) της τότε Γενικής Διοίκησης Θράκης, δεν μπορεί να αλλάξει και να τροποποιηθεί προς όφελος της πόλης μας και των πολιτών της.
Πριν από 15 χρόνια, τότε που πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου ήταν ο Μιχάλης Γκιούλας και δήμαρχος ο Ηλίας Ευαγγελίδης, έγιναν έστω δυο-τρία βήματα για την αστική πρόσβαση της πόλης στο χώρο αυτό. Αφενός ανεγέρθηκε για λόγους ιστορικούς, πολιτιστικούς, κοινωνικούς και θρησκευτικούς, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Αινιτών, ο ΄Αγιος Εύπλους και αφετέρου έγινε μια μικρή ανάπλαση της παραλιακής ζώνης, ανεξαρτήτως της κακής μελέτης και ανεξαρτήτως πώς κατέληξε εκείνη η κατασκευή. Περίπου εκείνη την περίοδο διαμορφώθηκε και ο χώρος στάθμευσης-πάρκινγκ, ο οποίος εξυπηρετεί και τη Λαϊκή. Από τότε και μετά, όμως, το μόνο που δίνει ζωντάνια, ομορφιά και ψυχαγωγία σε μικρούς και μεγάλους είναι το Λούνα Παρκ ενός ιδιώτη επιχειρηματία. Από τότε και μετά, καμιά δημοτική αρχή δεν κατόρθωσε να προσθέσει ή να αλλάξει κάτι για την κατοχύρωση και αξιοποίηση αυτού του χώρου κάτω από το Φάρο.
Για να υλοποιηθεί, όμως, η οραματική πρόταση του Γιάννη Λασκαράκη, για μια συνολική, καινοτομική και σύγχρονη ανάπλαση της παραλιακής ζώνης, απαιτείται αφενός η συνεργασία και η προγραμματική σύμβαση μεταξύ των αρμόδιων φορέων, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να προωθηθεί αποτελεσματικά η τροποποίηση της Ζώνης Λιμένα του 1936, ώστε να αλλάξει τόσο το ιδιοκτησιακό όσο και το χωροταξικό της παραλιακής ζώνης. Δηλαδή να καθοριστούν νέες χρήσεις γης. Διότι, διαφορετικά ήταν τα δεδομένα, τα κίνητρα και τα κριτήρια της ταραγμένης εκείνης εποχής που καθορίστηκε η Ζώνη Λιμένα και διαφορετικές είναι οι πραγματικές ανάγκες της σύγχρονης ειρηνικής περιόδου. Εάν λοιπόν η δημοτική αρχή τεκμηριώσει με σωστά επιχειρήματα μια νέα πρόταση τροποποίησης της Ζ.Λ. είναι σίγουρο ότι θα πεισθεί αρκούντως ο οποιοσδήποτε καλόπιστος αρμόδιος υπουργός και θα ανταποκριθεί θετικά. Κάποτε, επιτέλους, πρέπει να γίνει η κατάλληλη κίνηση. Κάποτε, επιτέλους, πρέπει να γίνει η αρχή και να ενσαρκωθεί το αρχαίο απόφθευγμα: "η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!".
΄Ολοι οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να μελετήσουν επισταμένως και σε βάθος την "άποψη" του κ. Παπανικολόπουλου Νικολάου, Υποναυάρχου (ε.α.) και πρώην Λιμενάρχη Αλεξανδρούπολης. ΄Αποψη και πρόταση εξειδικευμένη, που δημοσιεύτηκε στη ΓΝΩΜΗ της 21-5-2010, καθώς και προγενέστερες προτάσεις του.
Λιμάνι και πόλη έχουν παράλληλη ιστορία και πορεία. Αποτελούν τους δύο πνεύμονες, που οφείλουν να συντονίζονται και να συνεργάζονται αρμονικά. Ο Οργανισμός Λιμένα Αλεξανδρούπολης, ακόμα κι αν μετατράπηκε σε Α.Ε. συγκροτείται από ανθρώπους που αγαπούν εξίσου το λιμάνι και την πόλη μας. Αρκεί να πάρει επιτέλους πρωτοβουλίες η δημοτική αρχή και να προωθήσει τις αναγκαίες διαδικασίες τροποποίησης της Ζώνης Λιμένα και να προτείνει τις νέες χρήσεις γης. Εάν υπάρξουν αρνήσεις και εμπόδια, τότε ας κινητοποιήσει τους φορείς και τους πολίτες και ας διεκδικήσει αυτό που δικαιούται η Αλεξανδρούπολη. Δεν πρέπει να χαθούν πλέον άλλες ευκαιρίες!!!