βαλαμε κι εμεις το χερακι μας στην καταντια μας!

Όπως θες πες το, βοήθεια ,συμπαράσταση, ενίσχυση, προστασία..

Η ουσία είναι μία.. Αποκτήσαμε κηδεμόνες γιατί τάχα μου δεν ενηλικιωθήκαμε ,γιατί δεν μας εμπιστευόμαστε, γιατί φοβόμαστε…

Αλήθεια γιατί;

Σκεφτείτε ελάχιστα λεπτά, πώς ξεφύγατε από το γράμμα του νόμου π.χ ζητώντας να σας σβήσουν μια κλήση για παράνομη στάθμευση.

Αα ,πάλι τα ίδια θα μου πεις .Τότε θυμήσου πόσες φορές το χρόνο νόμισες ότι καταπατήθηκαν τα δικαιώματά σου, πόσες φορές χτύπησες πόρτες και δεν άνοιξαν κι επειδή δεν άνοιξαν τις παραβίασες;

Νομίζω ότι αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της συμφοράς και γιατί έφτασες ως εδώ στην πόρτα του ΔΝΤ .

Δε σ’αρέσει!

Και μένα δε μου άρεσε που έπαιρνες σύνταξη …γιατί είχες μπάρμπα, που ήσουν διπλοθεσίτης και βάλε, που χωρίς εργασιακό ωράριο πληρωνόσουν ,που δε δούλευες δηλαδή, για να… δουλεύεις τους άλλους! Πόσοι τέτοιοι!

Και δεν υπολογίσαμε στο, αργία μήτηρ πάσης κακίας ,σκεφτείτε να υπολογίζαμε.

Δεν μου αρέσει που είσαι συνδικαλιστής με απαλλαγή καθηκόντων ,γιατί με τούτα και με τ’άλλα ξέχασες να δουλεύεις ,δεν είσαι ιδεολόγος συνδικαλιστής, όταν οι απαλλαγές σου, προκαλούν.

Δεν μου αρέσουν τα πολλά πληρωμένα ταξίδια σου …

Συμπέρασμα. Μεγάλος ασθενής είναι και ο συνδικαλισμός. Κάτι πρέπει να γίνει !

Λοιπόν;Και η υπομονή έχει τα όριά της.

Δεν μου αρέσει που σε –δοτές- θέσεις ανακυκλώνονται τα ίδια πρόσωπα. Αυτό τι σημαίνει, πέρα από βιογραφικά και προσόντα ,ότι στερέψαμε; Μα φυσικά πώς θα πάρεις σειρά εσύ ο νεότερος να μαζεύεις τίτλους αφού κάποιοι ακολουθούν την πατροπαράδοτη συνταγή ο παλιός είναι αλλιώς.

Δε μου άρεσε που ήσουν οικονομικά



αλλά με τη φτωχική σου δήλωση έπαιρνες και χίλια ευρώ για την πλάκα σου –για το παιδί που σπούδαζες-όταν άλλοι κατακαημένοι δεν μπορούσαν πραγματικά, να σπουδάσουν τα παιδιά τους.

Συμπέρασμα.

Βάλαμε κι εμείς το χεράκι μας στην κατάντια της χώρας! Συνειδητά, ναι συνειδητά κι ακόμα δηλαδή το κάνουμε γιατί έτσι μάθαμε και θα δυσκολευτούμε να ξεμάθουμε.

Τρέχουμε τάχα για τους άλλους αλλά πρώτα θα πάρουμε την καρεκλάρα, εμείς! Είδες πολλούς να τρέχουν ανυστερόβουλα;

Τώρα θα μου πεις ,στην Ελλάδα ζούμε.

Σκέψου καλά πριν εκφράσεις γνώμη, σκέψου πόσους βολεμένους γνωρίζεις, αν δεν έχεις κι εσύ ψιλοβολευτεί κι ας μην είχες τα απαιτούμενα προσόντα ,αλλά… ας μιλήσουμε για τον άλλον για να βγούμε από το ενδεχόμενο αδιέξοδο.

…………………………………………………………………………………………..

Το παραμύθι της Σταχτοπούτας δεν μας άφησε κάποια μηνύματα ή θα πάμε το γοβάκι στο- Τακούνι και Σφυρί -να μπαίνει σώνει και καλά στο ποδαράκι που επιθυμούμε;


Άννα Δεληγιάννη Τσιουλπά