σκληρα μετρα απεναντι στα μονοπωλια

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ

Αυτή τη δεδομένη συγκυρία όλοι οι ΄Ελληνες βιώνουμε την κορύφωση μιας οικονομικής ύφεσης και κρίσης και όλοι μας συμμετέχουμε παντοιοτρόπως και με θυσίες για την αντιμετώπιση της κρίσης και για την ηρωϊκή έξοδο της χώρας από τη μαύρη και επώδυνη στενωπό. Οι μόνοι που εξαιρούνται από αυτή την εθνική προσπάθεια είναι οι κερδοσκόποι και τα ληστρικά μoνοπώλια.
Είναι πολύ δύσκολη η μετάβαση του ΄Ελληνα από την εποχή του "καταναλώνουμε", "ξοδεύουμε" "αγοράζουμε" μανιωδώς και "σπαταλούμε" στην εποχή του "πωλείται" και "ενοικιάζεται" και στην εποχή του "οσώζων εαυτόν σωθείτω". Πώς θα προσαρμοστεί ο ΄Ελληνας σε άλλη φιλοσοφία και νοοτροπία και σε άλλη καταναλωτική συμπεριφορά; Δηλαδή να συμμαζεύει, να μετράει, να υπολογίζει, να εξοικονομεί και ενίοτε να τριγγουνεύεται και να στερείται; Με όλα αυτά δεν θα διευρυνθεί άραγε η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, η χαλάρωση της κοινωνικής αλληλεγγύης και η άμβλυνση των κοινωνικών σχέσεων;
Πόσο ακόμα και ως πότε θα πληρώνουν τα λαϊκά εισοδήματα αυτή την κρίση; Πότε επιτέλους θα πληρώσουν οι μεγαλοκαρχαρίες φοροφυγάδες και αυτοί που φυγάδεψαν τα δις σε ξένες τράπεζες; Πότε θα επιβληθούν σκληρά μέτρα απέναντι στα μονοπώλια και στους κερδοσκόπους, που συνεχίζουν ατιμώρητοι να τροφοδοτούν τις
ανατιμήσεις, την ακρίβεια και τον πληθωρισμό; Το θέμα βέβαια δεν είναι να επιστρέψουμε στο αποτυχημένο κρατικομονοπωλιακό μοντέλο με κρατικοποίηση ή κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, δηλαδή κρατικοποίηση του μεγάλου κεφαλαίου, όπως εφαρμόστηκε ανεπιτυχώς επί 70 χρόνια στα κομμουνιστικά καθεστώτα.
Επειδή όμως και το "ελεύθερο" ιδιωτικό μονοπωλιακό και ολιγοπωλιακό μοντέλο εμφανίζει σημάδια αποτυχίας και παρακμής. Επειδή αυτό το μοντέλο εμφανίζει στρεβλώσεις και ρηγματώσεις, αφού σε τελική ανάλυση αποδείχτηκε ότι παρά τις υποσχέσεις του δεν αυτορυθμίζεται η αγορά αλλά αντίθετα εκτροχιάζεται και εκτραχηλίζεται, λόγω της λειτουργίας των ληστρικών "καρτέλ". Και επειδή ούτως ή άλλως ανέλαβαν τα κράτη με τις λαϊκές πλάτες-οικονομίες να διασώσουν και να συντηρήσουν το χρηματοπιστωτικό τραπεζικό σύστημα μέσω της κρατικής εγγυοδοσίας, θα πρέπει λοιπόν και πάλι το κράτος να αναλάβει πρωτοβουλίες και μέτρα σκληρά απέναντι στα μονοπώλια, ώστε να ρυθμιστεί ομαλά η αγορά και να επανέλθει σε υγιείς βάσεις θεμιτού ανταγωνισμού, ώστε να έχουμε φθηνότερα προϊόντα και υπηρεσίες. Δηλαδή με κρατικούς παρεμβατισμούς σε ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα και κατ΄επέκταση στην Ελλάδα, να μπει τάξη στην ελεύθερη αγορά και να υποχρεωθεί να αναλάβει μεγάλο μέρος της οικονομικής κρίσης και ύφεσης το μεγάλο μονοπωλιακό κεφάλαιο και όχι να φορτώνονται όλα τα βάρη στις αδύναμες πλάτες των λαών.