δημος σουφλιου

Ανοιχτή επιστολή
προς τους πολίτες του Δήμου Σουφλίου

του Πασχάλη Χριστοδούλου

Θα ήμουν αρκετά αφελής αν πίστευα ότι η αποδοχή της πρότασης που πριν από καιρό κατέθεσα (βλ. www.xristodoulou.gr ) δημόσια για προβληματισμό και διάλογο, η οποία αφορούσε στη συγκρότηση ενός συνθετικού ψηφοδελτίου στο Δήμο Σουφλίου θα γίνονταν αποδεκτή, αν και είναι η μοναδική μέχρι σήμερα. Γνωρίζω άριστα τον τρόπο λειτουργία των κομματικών σχηματισμών που ενώ έχουν απομακρυνθεί από την κοινωνία (δεν θέλω να χρησιμοποιήσω άλλη έκφραση), βαυκαλίζονται ότι την εκπροσωπούν.
Θέλω να πιστεύω ότι είμαι αρκετά πραγματιστής ώστε να έχω τη δυνατότητα επιλογής αυτών στους οποίους απευθύνομαι κάθε φορά στις δημόσιες παρεμβάσεις μου. Η πρόταση αφορά κυρίως ή αποκλειστικά τους πολίτες του Δήμου Σουφλίου. Αυτούς που θα κληθούν να επιλέξουν την επόμενη διοίκηση του νέου Δήμου, έχοντας επίγνωση της οικονομικής κυρίως, αλλά όχι μόνο, κατάστασης αλλά και τι πρέπει να περιμένουν. Η παραπλάνηση δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε φορά. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια της δοκιμής ούτε φυσικά η δικαιολογία της άγνοιας. Υπάρχει μόνο η ατομική ευθύνη.
Ο Δήμος Σουφλίου βρίσκεται «επί ξυρού ακμής». Αυτό το γνωρίζουν όλοι, κυρίως οι διαμένοντες σ΄ αυτόν. Δεν είμαι βέβαιος αν το κατανοούν και οι φερέλπιδες «υποψήφιοι δήμαρχοι» του νέου Δήμου Σουφλίου οι οποίοι είτε από τους πεζόδρομους της Αλεξανδρούπολης είτε από όλους τους «σκοτεινούς δρόμους και διαδρόμους» ασελγούν απέναντι στους πολίτες αυτού του Δήμου που ζει τη χειρότερη παρακμή του.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Η τραγική οικονομική κατάσταση του νέου Δήμου σε

άμεση συνάρτηση με την αντίστοιχη οικονομική κατάσταση της χώρας δεν αφήνει περιθώρια για σχεδιασμούς και υλοποίηση οραμάτων. Αντίθετα η διαρκώς μειούμενη ροή χρηματοδότησης από την Πολιτεία καθιστά αδύνατη την κατάρτιση ακόμα και προϋπολογισμού. Η αμφισβήτηση ή η αποσιώπηση των ανωτέρω ασφαλώς κινείται στη σφαίρα του πονηρού αν όχι του κουτοπόνηρου και της απόπειρας εξαπάτησης. Απέναντι στους πολίτες οφείλουν την αλήθεια αλλά και οι ίδιοι έχουν χρέος να τη διεκδικήσουν.
Η διαφάνεια και η εντιμότητα στη διαχείριση των πόρων δεν μπορεί να είναι μόνο λεκτική. Η φράση για τη γυναίκα του Καίσαρα στην προκειμένη περίπτωση είναι επιτακτική. Αν δε πάμε στον ορισμό του Αριστοτέλη περί πολιτικής και ηθικής τότε πρέπει να μιλήσουμε για παράκρουση σε ότι αφορά τα πρόσωπα που φημολογείται ότι ενδιαφέρονται για το νέο Δήμο. Αυτό αφορά και όσους τους στηρίζουν.
Οι Δημοτικές Επιχειρήσεις που από εργαλείο έγινα βρόγχος, πηγή ανομίας με έντονο δικαστικό ενδιαφέρον και δημιουργίας πολιτικής πελατείας εκ του νόμου οφείλουν να προχωρήσουν σε κατεύθυνση δυσάρεστη για τους εργαζομένους σ’ αυτές. Κι εδώ οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο για την κατάσταση των επιχειρήσεων και δεν μπορούν οι φέροντες την ευθύνη να γίνονται τιμητές της νέας περιόδου που αρχίζει.
Στα παραπάνω ενδεικτικά προβλήματα της επόμενης μέρας θα μπορούσαν να προστεθούν και πολλά άλλα. Αρκούν αυτά για την ώρα.
Αν όμως η πολιτική είναι η σπουδαιότερη τέχνη κατά τον Δημόκριτο, οι συγκλίσεις και συνθέσεις είναι ο πυρήνας της πολιτικής. Η δε αυτοδιοίκηση ως κατ’ εξοχή πολιτικός θεσμός δεν μπορεί παρά να στηρίζεται αποκλειστικά σε συνθετικές διαδικασίες.
Όλο το διάστημα που ακολούθησε από τη δημοσιοποίηση της πρότασης άκουσα ως φήμες και κουτσομπολιά διάφορα ευτράπελα, ακόμα και ότι δεν είναι δημοκρατική. Θα ήταν ενδιαφέρουσα άσκηση λογικής να γίνει γνωστό με ποιες δημοκρατικές και δημόσιες διαδικασίες αυτοανακηρύχθηκαν οι ίδιοι υποψήφιοι. Οφείλω όμως να είμαι σαφής και ξεκάθαρος.
Το πλαίσιο πολιτικής που ακροθιγώς περιέγραψα παραπάνω ήταν και είναι η προσωπική μου στάση σε όλη μου τη διαδρομή. Σ’ αυτό το πλαίσιο θα κινηθώ και το επόμενο διάστημα, με τη βεβαιότητα ότι οι επιτήδειοι, κοινωνικά ουδέτεροι και άφωνοι μέχρι τώρα θα αντιληφθούν τη σοβαρότητα αυτών των εκλογών. Αλλιώς θα βρεθούμε απέναντι.
Τέλος οφείλω να ζητήσω από τους ίδιους τους πολίτες να απαιτήσουν τη σύνθεση και όχι την αντιπαλότητα. Να απορρίψουν εκείνους που βλέπουν το Δήμο ως λάφυρο ή βατήρα για προσωπικές επιδιώξεις και να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον τόπο.


Σουφλί 30 Αυγούστου 2010 www.xristodoulou.gr