Τρίτη, 6 Μαΐου 2008Τελικά πόσο μικρός είναι ο κόσμος. Με τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς και στην άλλη άκρη της Γης να βρίσκεσαι, είναι θέμα ωρών να γυρίσεις στο σπίτι σου. Ολος ο κόσμος μια γειτονιά!
Λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, επικοινώνησα με τη μητέρα μου η οποία είχε να με δει πάνω από ενάμισο χρόνο. Ηθελε να με έχει κοντά της το Πάσχα. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο, κατάλαβα ότι έπρεπε να πραγματοποιήσω την επιθυμία της. Αφιέρωσα την επόμενη ώρα ψάχνοντας στο ίντερνετ εισιτήρια για την επιστροφή μου στην πατρίδα.
Χωρίς δεύτερη σκέψη ανέτρεψα τα σχέδιά μου και αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να γυρίσω για λίγο στο σπίτι.
Ελλάδα ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα. Ετσι και τον Παναμά γνώρισα και πραγματοποίησα την επιθυμία της μητέρας μου, στο. . . τσαφ.
Απλά σε αυτό το διάστημα ο χρόνος συμπυκνώθηκε και δεν μπόρεσα να είμαι συνεπής στις ιστορίες μου στο godimitris. Ειλικρινά δεν προλάβαινα. Συνεχείς μετακινήσεις και ελάχιστες ώρες ύπνου για να τα προλάβω όλα. Θα καταλάβετε απόλυτα τι εννοώ με το που θα διαβάσετε στις επόμενες μέρες όλες τις ιστορίες από το τηλεφώνημα και μέχρι να έρθω στην Νέα Ορεστιάδα, στο σπίτι μου. Αλλη μια... αυτοτελής Οδύσσεια.
Ετσι έχουν τα πράγματα. Την ώρα αυτή που σας γράφω, μόλις έφτασα Θεσσαλονίκη, ερχόμενος από τη Νέα Ορεστιάδα. Είναι 7 το πρωί. Ξεκουράστηκα, προσαρμόστηκα και είμαι έτοιμος και πάλι να συνεχίσω την περιπλάνησή μου.
Από αύριο θα αρχίσει η δημοσίευση των ιστοριών από τον Παναμά μέχρι να έρθω στην Ελλάδα. Ως και στην Κολομβία έφτασα γιατί από εκεί βρήκα τη φθηνότερη πτήση για Ευρώπη, μόλις 271 ευρώ one way. Στην Νέα Ορεστιάδα, δε, έφτασα από τα σύνορα της Τουρκίας τα οποία διέσχισα με τα πόδια.
Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν, που να βρεις χρόνο να συγκεντρωθείς και να γράψεις. Επιπλέον και το κρύο. . .
Επειτα από σχεδόν ενάμισι χρόνο μέσα σε συνθήκες δεκαπενταύγουστου, άντε να συνηθίσεις το κρύο που έκανε αυτές τις μέρες στη Βόρεια Ελλάδα. Τουρτούριζα μπροστά στον υπολογιστή, γιατί δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές προσπάθησα να γράψω, αλλά μάταια. Επιπλέον ο οργανισμός μου ζητούσε αποτοξίνωση από τον υπολογιστή.
Η φωτογραφία είναι από την πόλη του Παναμά. Εκεί θα περιπλανηθούμε στις επόμενες μέρες.
Είμαι πολύ χαρούμενος που και πάλι είμαστε μαζί. Ζητώ την κατανόησή σας για την απουσία μου. Ουφφφφφ, ανακούφιση.
Το ταξίδι συνεχίζεται,πάρε ένα σάκο κι έλα. . .
ΥΓ. Εχω ένα μήνα να απαντήσω στα mail μου. Σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματά σας και τις ευχές σας. Συγνώμη εάν έκανα κάποιους να ανησυχήσουν.Βρήκα εισιτήρια, εξάντλησα όσο χρόνο είχα για να γνωρίσω τον Παναμά και βρέθηκα στην Ε
Λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, επικοινώνησα με τη μητέρα μου η οποία είχε να με δει πάνω από ενάμισο χρόνο. Ηθελε να με έχει κοντά της το Πάσχα. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο, κατάλαβα ότι έπρεπε να πραγματοποιήσω την επιθυμία της. Αφιέρωσα την επόμενη ώρα ψάχνοντας στο ίντερνετ εισιτήρια για την επιστροφή μου στην πατρίδα.
Χωρίς δεύτερη σκέψη ανέτρεψα τα σχέδιά μου και αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να γυρίσω για λίγο στο σπίτι.
Ελλάδα ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα. Ετσι και τον Παναμά γνώρισα και πραγματοποίησα την επιθυμία της μητέρας μου, στο. . . τσαφ.
Απλά σε αυτό το διάστημα ο χρόνος συμπυκνώθηκε και δεν μπόρεσα να είμαι συνεπής στις ιστορίες μου στο godimitris. Ειλικρινά δεν προλάβαινα. Συνεχείς μετακινήσεις και ελάχιστες ώρες ύπνου για να τα προλάβω όλα. Θα καταλάβετε απόλυτα τι εννοώ με το που θα διαβάσετε στις επόμενες μέρες όλες τις ιστορίες από το τηλεφώνημα και μέχρι να έρθω στην Νέα Ορεστιάδα, στο σπίτι μου. Αλλη μια... αυτοτελής Οδύσσεια.
Ετσι έχουν τα πράγματα. Την ώρα αυτή που σας γράφω, μόλις έφτασα Θεσσαλονίκη, ερχόμενος από τη Νέα Ορεστιάδα. Είναι 7 το πρωί. Ξεκουράστηκα, προσαρμόστηκα και είμαι έτοιμος και πάλι να συνεχίσω την περιπλάνησή μου.
Από αύριο θα αρχίσει η δημοσίευση των ιστοριών από τον Παναμά μέχρι να έρθω στην Ελλάδα. Ως και στην Κολομβία έφτασα γιατί από εκεί βρήκα τη φθηνότερη πτήση για Ευρώπη, μόλις 271 ευρώ one way. Στην Νέα Ορεστιάδα, δε, έφτασα από τα σύνορα της Τουρκίας τα οποία διέσχισα με τα πόδια.
Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν, που να βρεις χρόνο να συγκεντρωθείς και να γράψεις. Επιπλέον και το κρύο. . .
Επειτα από σχεδόν ενάμισι χρόνο μέσα σε συνθήκες δεκαπενταύγουστου, άντε να συνηθίσεις το κρύο που έκανε αυτές τις μέρες στη Βόρεια Ελλάδα. Τουρτούριζα μπροστά στον υπολογιστή, γιατί δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές προσπάθησα να γράψω, αλλά μάταια. Επιπλέον ο οργανισμός μου ζητούσε αποτοξίνωση από τον υπολογιστή.
Η φωτογραφία είναι από την πόλη του Παναμά. Εκεί θα περιπλανηθούμε στις επόμενες μέρες.
Είμαι πολύ χαρούμενος που και πάλι είμαστε μαζί. Ζητώ την κατανόησή σας για την απουσία μου. Ουφφφφφ, ανακούφιση.
Το ταξίδι συνεχίζεται,πάρε ένα σάκο κι έλα. . .
ΥΓ. Εχω ένα μήνα να απαντήσω στα mail μου. Σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματά σας και τις ευχές σας. Συγνώμη εάν έκανα κάποιους να ανησυχήσουν.Βρήκα εισιτήρια, εξάντλησα όσο χρόνο είχα για να γνωρίσω τον Παναμά και βρέθηκα στην Ε
