ΑΙΣΧΟΣ

ΔΕΝ αφήνουν το Δημοτικό Σχολείο Δικαίων με πέντε Δασκάλους.
ΔΕΝ αφήνουν το Βορειότερο Σχολείο της χώρας με πέντε μεταλαμπαδευτές της γνώσης, επειδή σε μία τάξη υπάρχουν τρεις μαθητές.
Το σχολείο έγινε και πάλι εξαθέσιο.

Έκλεισε όμως της Πλάτης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

κατι νέο έρχεται σύντομα...

κάθε είδηση για μας, δεν είναι απλά μία ανάρτηση

thrakinea και tomadakis.blogspot.com
Follow thrakinea on Twitter

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

ελευθερες παραλιες;

«Ομπρέλες, ξαπλώστρες, οι πληγές παραλιών»
Συχνά ακαλαίσθητες πλαστικές παρεμβάσεις, ο εξοπλισμός της κακώς εννοούμενης οργανωμένης παραλίας στην Ελλάδα
Η επιχείρηση «ξαπλώστρα» στις παραλίες έχει εγκαινιαστεί εδώ και πολλά χρόνια, αλλά εσχάτως

έχει σχεδόν γίνει κανόνας ακόμα και σε παραλίες του νομού Έβρου που μέχρι πρότινος είχαν τη φήμη «ερημικής γωνιάς». Το κράτος, από τη δεκαετία του '80, παραχωρεί στους δήμους το δικαίωμα να τοποθετούν ομπρέλες και ξαπλώστρες στις παραλίες ή να υπενοικιάζουν αυτή τη δραστηριότητα σε ιδιώτες. Με τον καιρό, η πρακτική αυτή, που αποδείχθηκε άκρως προσοδοφόρα ειδικά στις τουριστικές παραλίες, τείνει να αποκτήσει διαστάσεις επιδημίας, με τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες να καλύπτουν κάθε ελεύθερο τετραγωνικό παραλίας παρά τα όσα ορίζει η νομοθεσία.
Ο νόμος 2971/2001, ορίζει:

"Άρθρο 1

1. "Αιγιαλός" είναι η ζώνη της ξηράς, που βρέχεται από τη θάλασσα από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της.

2. "Παραλία" είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό, καθορίζεται δε σε πλάτος μέχρι και πενήντα (50) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού, προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα.


Άρθρο 2

1. Ο αιγιαλός, η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται.

3. Ο κύριος προορισμός των ζωνών αυτών είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση προς αυτές. Κατ' εξαίρεση ο αιγιαλός, η παραλία μπορούν να χρησιμεύσουν για κοινωφελείς περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς σκοπούς και για απλή χρήση της παραγράφου 1 του άρθρου 13, καθώς επίσης και για την εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος.


4. Στον αιγιαλό, την παραλία δεν επιτρέπεται η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει κατασκευασμάτων, παρά μόνο για την επιδίωξη των σκοπών, που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.

Άρθρο 13

1. Απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας είναι κάθε χρήση, εφόσον από αυτή δεν παραβιάζεται ο προορισμός τους ως κοινόχρηστων πραγμάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους.

2. Η παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας γίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών έναντι ανταλλάγματος, κατά τις διατάξεις για την εκμίσθωση δημόσιων κτημάτων.

Σε Ο.Τ.Α., φορείς διοίκησης και εκμετάλλευσης Λιμένων, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και Ν.Π.Δ.Δ. η παραχώρηση δύναται να γίνει και απευθείας με ή χωρίς αντάλλαγμα. Σε ιδιωτικό φορέα διαχείρισης η παραχώρηση γίνεται πάντοτε με αντάλλαγμα.

3. Είναι δυνατή η παραχώρηση, με τη διαδικασία και τους όρους του πρώτου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου, της απλής χρήσης αιγιαλού για την άσκηση δραστηριοτήτων, που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού (όπως εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, καθισμάτων, ομπρελών, λειτουργία τροχηλάτου αναψυκτηρίου κ.λπ.). Αν παραχωρηθεί η χρήση αιγιαλού για την εκμίσθωση καθισμάτων και ομπρελών, η έκταση αιγιαλού κάθε παραχώρησης δεν δύναται να υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα. Εάν στον ίδιο αιγιαλό υπάρχουν περισσότερες παραχωρήσεις για την εκμίσθωση ομπρελών και καθισμάτων, πρέπει μεταξύ των διάφορων χώρων του αιγιαλού που έχουν παραχωρηθεί να υφίσταται ενδιάμεση απόσταση ελεύθερης ζώνης τουλάχιστον εκατό (100) μέτρων μήκους. Οι διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζονται εάν πρόκειται να παραχωρηθεί αιγιαλός για να εκμισθωθούν καθίσματα και ομπρέλες από εκείνους που έχουν γειτονικά καταστήματα και μόνο για το χώρο εμπρός από τα καταστήματά τους."


Με βάση τα παραπάνω, οι Καταναλωτές ρωτάμε:
· Εφαρμόζονται οι διατάξεις, που αφορούν τα 500 τ.μ.;
· Διενεργούνται έλεγχοι, από τους αρμόδιους φορείς (πολιτεία - δήμους), στις παραλίες της χώρας μας, ώστε να διασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση των Πολιτών-Καταναλωτών, στη θάλασσα, γεγονός, που είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας;
· Διενεργούνται έλεγχοι υγιεινής και ασφάλειας, στις επιχειρήσεις τις αμμουδιάς (κουζίνες, τουαλέτες, ντους, αποχετεύσεις, ναυαγοσώστες κ.λπ.);

Από παράπονα, που δεχόμαστε, στην ΕΠΚΕ (ένωση προστασίας καταναλωτών Έβρου), λίγες είναι οι περιπτώσεις, που πληρούν τις παραπάνω διατάξεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στην παραλία της Αγίας Παρασκευής – Κυανή Ακτή του οικισμού Μάκρης, η ξαπλώστρα καταλαμβάνει κάθε τετραγωνικό παραλίας έως εκεί που φθάνει το μάτι σου, καταπατώντας έτσι κάθε συνταγματικό δικαίωμα του πολίτη για κοινή χρήση της παραλίας και της θάλασσας.

Τελικά, ο τουρισμός μας, κάθε χρόνο, πάει και χειρότερα. Κάθε χρόνο, μια "νέα εφεύρεση" στερεί, από τους πολίτες την χαρά της θάλασσας και της αμμουδιάς.


Η ΕΠΚΕ καλεί τους Καταναλωτές, που έπεσαν θύματα των παραπάνω παράνομων πρακτικών, να καταγγείλουν το γεγονός, στο γνωστό τηλέφωνο 25510 23206


Αυτή η ιστορία πρέπει να σταματήσει τώρα!!!

Γιατί, αν η πολιτεία και οι μηχανισμοί της δεν παρέμβουν, άμεσα και με αυστηρότατα μέτρα, του χρόνου κάποιοι επιτήδειοι θα μας χρεώνουν και το νερό της θάλασσας, επειδή "έτυχε" να είναι μπροστά, στο μπαράκι τους.