να μη ξεχναμε

Στις 17 Ιανουαρίου 2009 «Το Βήμα» δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Η Τουρκία κάνει παιχνίδι (και) στη Θράκη», όπου αναφέρεται πως στην ελληνική αυτή περιοχή παρουσιάζεται έντονη κινητικότητα της μουσουλμανικής μειονότητας. Εκπρόσωποι αυτής, ακόμη και οι βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου, επισκέφθηκαν την Άγκυρα και συναντήθηκαν τόσο με τον πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ, όσο και με τον Ταγίπ Ερντογάν. Επίσης, πολλοί υψηλόβαθμοι Τούρκοι πολιτικοί επισκέπτονται τη Θράκη. Πρότινος μάλιστα και ο υπουργός Εξωτερικών κ. Μπαμπατσάν. Ακόμη διαπιστώνεται ότι τουρκικοί πολιτιστικοί σύλλογοι ξεφυτρώνουν στην περιοχή σαν μανιτάρια. Συγχρόνως εμφανίστηκε και μια τουρκική τράπεζα που δίνει χαμηλότοκα δάνεια στους τούρκους - μουσουλμάνους. Από την άλλη πλευρά, βλέπει κανείς το τουρκικό Προξενείο της Θράκης να παρουσιάζει μεγάλη δραστηριότητα, ενώ η Ομοσπονδία Τούρκων της δυτικής Θράκης, που έχει έδρα στη Γερμανία, διοργάνωσε στις 19-20 Ιανουαρίου Συνέδριο δυτικοθρακιώτικων συλλόγων στο Μόναχο. Στην ερώτηση τι κάνει για όλα αυτά η Αθήνα, δόθηκε η απάντηση: «Απλώς παρακολουθεί προσεκτικά την όλη κατάσταση».Η ελληνική κυβέρνηση κατά τα τελευταία χρόνια δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παρακολουθεί. Και στο Σκοπιανό μια ζωή παρακολουθεί. Έτσι, οι Σκοπιανοί κατάφεραν να αναγνωριστούν ως «Μακεδόνες» από 120 περίπου κράτη, να κερδίσουν τη συμπαράσταση της Αμερικής και να πείσουν τη διεθνή κοινή γνώμη ότι πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν είναι η ελληνική Μακεδονία, αλλά τα Σκόπια. Παράλληλα, ενώ «ψήνεται» η «μεγάλη Αλβανία», η ελληνική κυβέρνηση «παρακολουθεί» και όταν θα αρχίσει η διεκδίκηση της Τσαμουριάς και της επιστροφής των περιουσιών των Τσάμηδων, εμείς θα ψαχνόμαστε. Όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα, συμπεριλαμβανομένου και του Κυπριακού, η κυβέρνηση της ΝΔ τα παρακολουθεί εκ του μακρόθεν.Όμως το παιχνίδι της Τουρκίας στη Θράκη αποτελεί «grosso colpo», γιατί η χώρα αυτή των 75 εκατομμυρίων, ακολουθεί την πολιτική της «μεγάλης δύναμης» στην ανατολική Μεσόγειο και εν γένει στη Μ. Ανατολή. Την αμυντική και την εξωτερική πολιτική των γειτόνων μας την ασκούν οι στρατηγοί, που έχουν τα δικά τους συμφέροντα και ουδόλως επιθυμούν να μπουν στην ΕΕ. Όσο υπάρχει ένταση στην περιοχή τόσο πιο σημαντικοί είναι οι στρατιωτικοί, οι οποίοι έχουν καθιερωθεί ως ιδιαίτερη κάστα, που ελέγχει το 35% της οικονομίας της χώρας. Ως εκ τούτου, το Κουρδικό, το Κυπριακό και το Αιγαίο τα χειρίζονται οι στρατηγοί. Μακροπρόθεσμα, στα εθνικά τους σχέδια είναι και η προσάρτηση της δυτικής Θράκης με μελετημένα βήματα, που είναι η δημιουργία προβλήματος Θράκης, στο παράδειγμα του Κοσσυφοπεδίου. Η ελληνική δυτική Θράκη (320 χιλιάδων κατοίκων) με τις 120 χιλιάδες μουσουλμάνους (90 χιλιάδες Τούρκοι και 30 χιλιάδες Πομάκοι) είναι ο αναγκαίος μεζές, ενώ το φιλέτο αποτελεί η νότιος Βουλγαρία, στην οποία είναι εγκατεστημένοι 1 περίπου εκατομμύριο μουσουλμάνοι (Τούρκοι και άλλοι), οι οποίοι έχουν το τρίτο μεγάλο κόμμα (Κίνημα για το Δίκαιο & την Ειρήνη) στη βουλγαρική Βουλή με 34 έδρες, που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό με τρεις υπουργούς. Η Τουρκία στη βουλγαρική Θράκη, που συνορεύει άμεσα με αυτήν, παίζει πολύ πιο χοντρό παιχνίδι.Επειδή τα μαύρα σύννεφα στον ελληνικό ορίζοντα ολοένα πυκνώνουν, δεν επιτρέπεται το θέμα αυτό να αφήνεται για αντιμετώπιση «ες αύριον».

Εφ. "Το Παρόν"