στην κοψη του ξυραφιου

Του Παναγιώτη Κουσίδη
e-mail: kousidp@yahoo.gr

Ο γράφων δεν ανήκει στους οικονομολόγους αλλά στους εμπειρικούς οικονομολογούντες. Δηλαδή μελετάει οικονομικές αναλύσεις ειδημόνων και ειδικών και εξάγει τα δικά του πορίσματα και συμπεράσματα, τα οποία εκλαϊκεύει όσο μπορεί στα άρθρα του. Εδώ και τρία χρόνια, πριν ακόμα ξεσπάσει η παγκόσμια οικονομική κρίση στα μέσα του 2008, με βάση τις πληροφορίες, τις αναλύσεις, το ένστιχτο, τη φαντασία και την κοινωνικοπολιτική λογική, εκφράζει με κείμενά του τους φόβους και τις αγωνίες για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, η οποία τα τελευταία χρόνια κινείται στην "κόψη του ξυραφιού" και αρχαιοπρεπώς "επί ξυρού ακμής".
Ιδιαίτερα, μετά το σοκ της μεγαλύτερης χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης που γνώρισε ο πλανήτης, έγινε ορατή και εμφανής η επιδείνωση των βασικών δημοσιονομικών και μακροοικονομικών μεγεθών της Ελλάδας. Αυτή η διαχρονική και σταθερή επιδείνωση των οικονομικών δεικτών και μεγεθών, δημιούργησε την επείγουσα ανάγκη λήψης αυστηρότατων αποφάσεων που διαμορφώνουν νέα δεδομένα για τη χώρα μας και καθορίζουν τη δυσμενή θέση της στον νέο παγκόσμιο χάρτη. Οι αποκαλύψεις για τα πραγματικά μεγέθη του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων αποτέλεσαν ένα εκρηκτικό μείγμα φόβου και πανικού για αλυσιδωτές αντιδράσεις "ντόμινο", τόσο στην Ευρώπη, όσο και διεθνώς. Η δραματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας , που έγινε αντικείμενο δυσμενούς σχολιασμού και ενδιαφέροντος σε ολόκληρο τον πλανήτη, ανάγκασαν κάποια ευρωπαϊκά και διεθνή κέντρα να σφίγγουν σαν "μέγκενη" και να πιέζουν σαν "πρέσα" την Ελλάδα, ώστε να λάβει ένα ολόκληρο πακέτο μέτρων για τη μείωση των ελλειμμάτων, για τη συρρίκνωση των εισοδημάτων, για τη φορολογική μεταρρύθμιση διεύρυνσης της φορολογικής βάσης και την πάταξη της φοροδιαφυγής και τέλος μέτρα για την σωτηρία του καταρρέοντος ασφαλιστικού συστήματος. Ολόκληρη αυτή η δέσμη μέτρων θα πονέσει πολύ και θα "ματώσει" τον ελληνικό λαό και το μόνο που τον παρηγορεί είναι ότι τα βάρη κατανέμονται με σχετικό πνεύμα δικαιοσύνης σε όλους, από την κορυφή μέχρι τη βάση για τους έχοντες και κατέχοντες, χωρίς εξαιρέσεις. Μάλιστα, οι πολιτειακοί και πολιτικοί παράγοντες της χώρας έδωσαν πρώτοι το παράδειγμα για μείωση των αποδοχών και των προνομίων τους. Αλλά το κύριο βάρος θα το σηκώσουν τα γνωστά "υποζύγια" των μικρομεσαίων.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα μέτρα θα αποδώσουν τα αναμενόμενα, διότι σε διαφορετική περίπτωση επικρέμεται απειλητικά η "δαμόκλεια σπάθη" της ευρωπαϊκής αυστηρής επιτήρησης, που θα επιβάλει πρόσθετα επαχθή μέτρα και δυσβάσταχτα για τις αδύναμες πλάτες μας. Αλλά θα είναι μέτρα που δεν μπορούμε να αναβάλουμε ή να μεταθέσουμε για το μέλλον. Δεν έχουμε πλέον άλλα περιθώρια. Μέσα σε τέτοιες έκτακτες συνθήκες ανάγκης χάνει η χώρα μέρος της κυριαρχίας της και της αυτοδιάθεσης να αποφασίζει μόνη της για τη διάσωση της οικονομίας της και τη διαμόρφωση των δικών της πολιτικών. Γι αυτό η Ελλάδα οφείλει να δώσει αποτελεσματικές λύσεις στα προβλήματά της, ώστε να επανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία της και τη θέση της στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα. Μη ξέροντας για πόσο χρονικό διάστημα θα ακροβατήσουμε στην "κόψη του ξυραφιού", ο ελληνικός λαός θέλει να ελπίζει ότι οι θυσίες του θα έχουν αντίκρυσμα και θέλει να πιστεύει ότι με την αυτονόητη ευρωπαϊκή συμπαράσταση και αλληλεγγύη θα βγει από το σκοτεινό τούνελ νικητής και αξιοπρεπής.-