αποψη

Του Πασχάλη Σιριτούδη *

Για μια νέα διοικητική διάρθρωση του Κράτους
Όλοι συμφωνούμε ότι το υπάρχον μοντέλο της διοικητικής διαίρεσης της Ελλάδας, έχει προ δεκαετιών κλείσει τον κύκλο της πολιτικής του διαδρομής. Είναι ένα μοντέλο, το οποίο δεν ανταποκρίνεται πλέον στις απαιτήσεις και τις ανάγκες των πολιτών, και ιδίως, δεν προάγει ισόρροπα την ανάπτυξη της χώρας.
Αποτέλεσμα της γήρανσης του συστήματος είναι κυρίως:
α)Η χαμηλή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών του Κράτους προς τον πολίτη αφού ακόμα π.χ. ο εργάτης, ο καταστηματάρχης ή ο αγρότης από την Ορεστιάδα, θα πρέπει να απευθυνθεί στις κεντρικές υπηρεσίες του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ ή του ΟΓΑ στην Αθήνα για την έγκριση και απόδοση της σύνταξής του, με ότι σημαίνει ο συγκεντρωτισμός αυτός και η δαιδαλώδης γραφειοκρατία, στα θέματα της άμεσης, διαφανούς και έγκαιρης εξυπηρέτησης.
β)Η ελλιπής και στρεβλή αναπτυξιακή πορεία της χώρας, από την οποία προέκυψε ένα υπερδιογκωμένο και υδροκέφαλο κέντρο των πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων και μια παραπαίουσα ελληνική περιφέρεια, η οποία προσπαθεί με ελάχιστη κρατική στήριξη, να επιβιώσει.
Όλα τα σύγχρονα κράτη έχουν καταλήξει, στο πολιτικό συμπέρασμα του αποκεντρωμένου Κράτους, εκχωρώντας πολλές αρμοδιότητες στις τοπικές κοινωνίες, μέσω του θεσμού των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Οι δυνατότητες των ΟΤΑ σήμερα, είναι τεράστιες. Το Ελληνικό Κράτος όμως, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε μια γενναία βελτίωση του θεσμού, κυρίως:
α) στον καθοριστικό τομέα της εκχώρησης κονδυλίων, μέσω ενός αποκεντρωμένου συστήματος είσπραξης των φόρων (δηλαδή την άμεση είσπραξη από τους ΟΤΑ, των φόρων του Ελληνικού λαού και όχι υποχρηματοδοτήσεις μέσω Αθήνας), καθώς και
β) στο ζήτημα της αποκέντρωσης επιπλέον αρμοδιοτήτων, πάνω στη λογική της καθολικής διαχείρισης των τοπικών πραγμάτων (παιδείας, υγείας, ανάπτυξης, δημοσίων έργων υποδομής, περιβάλλοντος) από τις τοπικές κοινωνίες.
Κάθε Δημοτική ή Περιφερειακή Αρχή, οφείλει να κινείται εντός τριών βασικών αξόνων πολιτικής δράσης:
α)να φροντίζει για την ποιότητα ζωής των πολιτών της, διαχειριζόμενη με επάρκεια τα ζητήματα της καθημερινότητας (ύδρευση, αποχέτευση, καθαριότητα, πράσινο, αναψυχή, μαζική άθληση κ.ά.),
β)να προωθεί την αναπτυξιακή πορεία της περιοχής, εκμεταλλευομένη τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου, καθώς και το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, διεκδικώντας ταυτόχρονα πόρους, από κάθε διαθέσιμη πηγή, και
γ)να πολιτεύεται σεβόμενη το δημόσιο χρήμα και τις αρχές της χρηστής και διαφανούς οικονομικής διαχείρισης.
Σήμερα, είναι γεγονός ότι η όξυνση της δυσλειτουργικότητας της δημόσιας διοίκησης (δαιδαλώδης γραφειοκρατία, συγκεντρωτισμός, χρονοβόρα συναλλαγή, διαφθορά) και τα χρόνια προβλήματα που αφορούν την απασχόληση, την επιχειρηματικότητα, τον αγροτικό κόσμο και γενικά την ανάπτυξη του τόπου, έχουν επιφέρει την αναγκαία ωρίμανση στη συνείδηση του πολίτη. Είναι έκδηλη πλέον η λαϊκή απαίτηση, για άμεση λήψη από την πολιτεία, των αναγκαίων μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών, οι οποίες θα στοχεύουν σε μια άλλη πορεία. Σε μια πορεία, η οποία μέσα από τον εκσυγχρονισμό του Κράτους μας, θα αναδείξει την Ελλάδα των περιφερειών.

Συνεχίζεται