ΑΙΣΧΟΣ

ΔΕΝ αφήνουν το Δημοτικό Σχολείο Δικαίων με πέντε Δασκάλους.
ΔΕΝ αφήνουν το Βορειότερο Σχολείο της χώρας με πέντε μεταλαμπαδευτές της γνώσης, επειδή σε μία τάξη υπάρχουν τρεις μαθητές.
Το σχολείο έγινε και πάλι εξαθέσιο.

Έκλεισε όμως της Πλάτης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

κατι νέο έρχεται σύντομα...

κάθε είδηση για μας, δεν είναι απλά μία ανάρτηση

thrakinea και tomadakis.blogspot.com
Follow thrakinea on Twitter

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

αβαντος

Και όμως στον 21ο αιώνα, στην Ελλάδα ισχυρό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε μία πρωτεύουσα νομού με χαρακτηριστικά της Δύσης, τα ατομικά δικαιώματα καταπατούνται, η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών πολεμιέται, το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και την ταυτότητα αμφισβητούνται, η δημοκρατία τίθεται σε περιορισμό και έλεγχο. Τα προαναφερθέντα τραγικά και επικίνδυνα φαινόμενα ανεδείχθησαν από την περασμένη Κυριακή στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης, όπου κατοικεί η μεγάλη μάζα μουσουλμανικών μειονοτήτων της πόλης.
Συγκεκριμένα τα φαινόμενα και οι πρακτικές πυροδοτήθηκαν από ομάδα μουσουλμάνων που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι ή τουρκογενείς ή τουρκόφωνοι και οι οποίοι με συγκεντρώσεις, φωνές, δημόσιες ανακοινώσεις, απειλές και κινητοποιήσεις, απαίτησαν να μην λειτουργεί η έννομη ελληνική τάξη στη γειτονιά τους αλλά η εξουσία τους ν’ απαγορεύουν σε συλλόγους και πολίτες να εκφράζονται ελεύθερα, να διαφοροποιούνται από τις επιλογές τους, να υποστηρίζουν το δικαίωμα χειραφέτησης και απελευθέρωσης, των μουσουλμάνων από δεσμά, προκαταλήψεις και τοπικά αφεντικά.
Οι κύκλοι και οι ομάδες που προσπαθούν να επιβάλουν το Μεσαίωνα στη σύγχρονη Αλεξανδρούπολη και να τη μετατρέψουν σε συνοικία του Ιράν και των μουλάδων, απαιτούν να διαλυθούν οι σύλλογοι των μουσουλμάνων που προσδιορίζονται ως Έλληνες μουσουλμάνοι, ή Πομάκοι ή ρομά. Υπηρετούν την ομογενοποίηση των μουσουλμανικών μειονοτήτων κάτω από συγκεκριμένη ταυτότητα ετεροκαθορισμού και ετεροπροσδιορισμού που παραπέμπει σε σχέδια της γειτονικής χώρας εις βάρος της Ελλάδας, με αιχμή του δόρατος τις μουσουλμανικές μειονότητες της Θράκης.
Το λυπηρό και αξιοπερίεργο φαινόμενο είναι η αδιαφορία, η αδράνεια των τοπικών ηγεσιών όλων των βαθμίδων και των κρατικών οργανισμών απέναντι σε φαινόμενα παράνομων ενεργειών, ρατσισμού και μισαλλοδοξίας που όχι μόνο τραυματίζουν θανάσιμα τον κοινωνικό ιστό της Αλεξανδρούπολης αλλά συγχρόνως την εκθέτουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι πελατειακές σχέσεις και το ποιοτικό κόστος λειτουργούν ως «δούρειοι ίπποι», απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και την ελευθερία, αγαθά για τα οποία η Ελλάδα και ο ελληνισμός υπερασπίσθηκε και με αίμα.
Οι εξελίξεις, στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι άγνωστο ποια μορφή θα πάρουν. Όμως η Αλεξανδρούπολη σήμερα είναι ένα καζάνι που βράζει και είναι έτοιμο να εκραγεί.
εφ. Θάρρος Δ. Δούκας