ΑΙΣΧΟΣ

ΔΕΝ αφήνουν το Δημοτικό Σχολείο Δικαίων με πέντε Δασκάλους.
ΔΕΝ αφήνουν το Βορειότερο Σχολείο της χώρας με πέντε μεταλαμπαδευτές της γνώσης, επειδή σε μία τάξη υπάρχουν τρεις μαθητές.
Το σχολείο έγινε και πάλι εξαθέσιο.

Έκλεισε όμως της Πλάτης.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

κατι νέο έρχεται σύντομα...

κάθε είδηση για μας, δεν είναι απλά μία ανάρτηση

thrakinea και tomadakis.blogspot.com
Follow thrakinea on Twitter

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

θεατρο

Η θεατρική ομάδα φωνές είναι ένα νέο σχήμα που δημιουργήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, με σκοπό την προώθηση της θεατρικής έκφρασης. «Η λειτουργία του θεάτρου μας είναι να προσπαθήσει να προκαλέσει την αυτογνωσία στο κοινό, την συνείδηση για το τι συμβαίνει γύρω του και να προβάλλει κατά κάποιον τρόπο ένα καθρέφτη της κοινωνίας». Αυτά είναι λόγια της Φράνκα Ράμε (θεατρική συγγραφέας) για το θέατρο που δημιουργεί. Αυτό είναι και το «πιστεύω» της δικής μας ομάδας για το θέατρο που ευελπιστούμε να δημιουργήσουμε στην Αλεξανδρούπολη.
Τον θίασο συντονίζει η θεατρολόγος Μαρία Βίτσα (Drama and Theatre Studies, Royal Holloway University of London). Παίζουν: Βίτσα Μαρία, Κωνσταντινίδου Αργυρούλα, Πρωτοπαπαδάκης Κων/νος και Τζίτζικα Λητώ.
Η ομάδα θα παρουσιάσει τα παρακάτω τέσσερα μονόπρακτα:
Όλα αγοράζονται…( της Μαρίας Βίτσας)
Σε αυτόν τον κωμικό μονόλογο σατιρίζεται ο άνθρωπος καταναλωτής. Ο εμπορευματικός χαρακτήρας των ανθρωπίνων σχέσεων. Η αφθονία των υλικών αγαθών και η πολυτέλεια που τελικά οδηγούν στην μοναξιά και το ψυχικό κενό. Κριτικάρεται επίσης ο ευτελισμός και η ισοπέδωση των αξιών από τα Μ.Μ.Ε και ειδικότερα της τηλεόρασης…
Προσωπική ελευθερία (της Μαρίας Βίτσας)
Ο μονόλογος αυτός αναφέρεται στην μοναξιά μέσα στην ερωτική σχέση. Τα περισσότερα σύγχρονα ζευγάρια δυστυχώς πορεύονται μοναχικά το δρόμο τους. Υπάρχει η έλλειψη σεβασμού και εμπιστοσύνης. Με δικαιολογία πολλές φορές στο σεβασμό της προσωπικής τους ελευθερίας οδηγούνται στον ατομικισμό. Το «εμείς» γίνεται «εγώ».
Όλυα, μια ψυχούλα ( του Άντον Τσέχωφ-Γκάμπριελ Αρου).
Σε αυτή την διασκευή του μονολόγου του Τσέχωφ-Αρου, η Όλυα μαθαίνει τον κόσμο μέσα από τους γάμους που συνάπτει. Ο «κόσμος των ανδρών» είναι γι’ αυτήν πηγή γνώσης και σοφίας…
Δυο κόσμοι… (της Μαρίας Βίτσας)
Σε αυτό το μονόπρακτο παρουσιάζεται το αιώνιο ντουέτο «άντρας-γυναίκα». Τι τους χωρίζει; Τι τους ενώνει; Τα δύο φύλα ως διαφορετικοί κόσμοι συναντούν το ένα το άλλο. Ο ένας βλέπει στον εσωτερικό κόσμο του άλλου και τρομάζουν, μαγεύονται, ερωτεύονται, έρχονται σε αντιπαλότητα. Μας φέρνουν στο νου οικείες συμπεριφορές των δυο φύλων…