ο προεδρος μας, ο μπαρακ ομπαμα

Του Παναγιώτη Κουσίδη
e-mail: kousidp@yahoo.gr

΄Ολοι μας γνωρίζουμε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, είτε πρόκειται για ρεπουμπλικάνο είτε πρόκειται για δημοκρατικό, ουσιαστικά συγκυβερνά με άλλα συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας. Μερικά από αυτά είναι θεσμικά: Γερουσία, Βουλή των Αντιπροσώπων, Υπουργείο Εξωτερικών, Υπουργείο Στρατιωτικών και C.I.A. Μερικά άλλα όμως από τα καθεστωτικά κέντρα εξουσίας είναι εξωθεσμικά και ιδιωτικά: Οι Τράπεζες, οι χρηματιστηριακές εταιρίες, οι Επτά Αδελφές-πετρελαιοβιομηχανίες, οι πολεμικές βιομηχανίες κ.ά. ΄Ολα αυτά τα κέντρα και παράκεντρα εξουσίας (ορατά ή αόρατα) δίνουν οδηγίες και κατευθύνσεις στον αμερικανό πρόεδρο. Ωστόσο ο εκάστοτε αιρετός πρόεδρος των ΗΠΑ παίρνει κάποιες δικές του πρωτοβουλίες, κάνει μερικές δικές του επιλογές και βάζει την δική του προσωπική σφραγίδα, άλλοτε προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο. Επειδή το δόγμα Μπους (του προληπτικού πολέμου) είχε τεράστιο κόστος και οδήγησε τις ΗΠΑ και ολόκληρο τον κόσμο σε μια βαθιά οικονομική κρίση και ύφεση, ο αμερικάνικος λαός εναπόθεσε τις ελπίδες του σε έναν νέο πρόεδρο, ο οποίος έχει δώσει πολλές υποσχέσεις για ριζικές αλλαγές και για έξοδο από την κρίση. Εμείς οι ΄Ελληνες, που έχουμε πολλές αρνητικές εμπειρίες από την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, δεν θα παρασυρθούμε να λέμε ο Πρόεδρός μας, ο Μπάρακ Ομπάμα, διότι το νέο δόγμα Ομπάμα μπορεί να είναι αρνητικότερο για τα ελληνικά δίκαια και για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Τα πρώτα "δείγματα γραφής" του νέου αμερικανού προέδρου κ. Μπάρακ Ομπάμα δεν είναι καθόλου ευοίωνα και ενθαρρυντικά. Στη διάσκεψη του ΝΑΤΟ αποκάλεσε απερίφραστα την Π.Γ.Δ.Μ. ως "Μακεδονία" και ευχήθηκε από καρδιάς να την δει σύντομα ως επίσημο σύμμαχο-μέλος στο ΝΑΤΟ, ενώ γνωρίζει τις υφιστάμενες εκκρεμότητες που έχει το κρατίδιο αυτό με την Ελλάδα, σχετικά με την επίσημη ονομασία του. Ενώ γνωρίζει ο κ. Ομπάμα ότι ο Ο.Η.Ε. έδωσε το προσωρινό όνομα F.Y.R.O.M. και όχι βέβαια μονολεκτικά Μακεδονία. Αυτή του η ενέργεια πάγωσε κυριολεκτικά τον παριστάμενο πρωθυπουργό της Ελλάδας καθώς και την ελληνίδα υπουργό εξωτερικών, οι οποίοι δεν είχαν τη δύναμη και το σθένος να αντιδράσουν. Αλλά το ίδιο χρονικό διάστημα ο κ. Ομπάμα τόλμησε να υποδείξει δημόσια σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ηγεσία να δεχθεί ως πλήρες μέλος της Ε.Ε την φίλη και σύμμαχο Τουρκία. Ενώ γνωρίζει ότι αυτό αποτελεί ευθεία παρέμβαση στα εσωτερικά της Ε.Ε, αφού κάποια μέλη της έχουν διαφορετική προσέγγιση του θέματος και σοβαρές αντιρρήσεις.
Εκτός όμως από την πρώτη επίσημη συμμετοχή του κ. Ομπάμα στη διάσκεψη του ΝΑΤΟ και στη σύνοδο κορυφής της G20, η πρώτη επίσκεψη του αμερικανού προέδρου σε άλλη χώρα και το πρώτο ταξίδι του πραγματοποιήθηκε στην Τουρκία, όπου με τους λόγους και με τις πράξεις του απέδειξε όχι μόνο ότι είναι τουρκόφιλος αλλά έκανε επίδειξη τουρκοδουλείας. Ενώ οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ κρατούσαν ίσες αποστάσεις μεταξύ της ΄Αγκυρας και των Αθηνών και πάντοτε συνδύαζαν τις επίσημες επισκέψεις τους στις δύο χώρες, σ΄αυτή τη συγκυρία ο κ. Ομπάμα επέλεξε να επισκεφθεί αποκλειστικά την Τουρκία. Μ΄αυτή τη συμπεριφορά του πέρασε το μήνυμα ότι αποδίδει μεγαλύτερη αξία και σημασία στην Τουρκία, ότι αναγορεύει την Τουρκία σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη και περιφερειακό παίκτη με τον οποίο παίζει διπλωματική μπάλα, ότι αναβαθμίζει την γεωπολιτική θέση της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή και ότι αντίστοιχα υποβαθμίζει τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας.
Ενώ λοιπόν το τελευταίο διάστημα η τουρκική διπλωματία εγείρει συνεχώς νέα ζητήματα και κλιμακώνει τις προκλήσεις στη Θράκη και στο Αιγαίο και ενώ η Τουρκία επιχειρεί να αναθεωρήσει-ακυρώσει στην πράξη τη Συνθήκη της Λοζάνης και ενώ αγνοεί τις αποφάσεις του Ο.Η.Ε. για το Κυπριακό, έρχεται κάθε χρόνο το αμερικάνικο κατεστημένο να ανακαλύπτει καταπάτηση των μειονοτικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα.΄Ηρθε λοιπόν και ο κ Ομπάμα στην Κωνσταντινούπολη για να δώσει και ένα ψιχίο στην Ελλάδα, δηλαδή το αυτοδίκαιο και αυτονόητο δικαίωμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Δικαίωμα το οποίο διαπραγματεύεται ως αντάλλαγμα έναντι ελληνικών υποχωρήσεων-παραχωρήσεων, όπως π.χ. η εκλογή Μουφτήδων, ο τουρκικός συλλογικός αυτοπροσδιορισμός κ.ά.
Μπορεί άραγε η Ελλάδα να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική της στη διπλωματία και στη διεθνή της παρουσία; Μπορούν οι ΄Ελληνες να λένε με περηφάνια ότι πρόεδρός μας είναι ο Κάρολος Παπούλιας και όχι ο Μπάρακ Ομπάμα: