θεατρο στην αλεξανδρουπολη

Η θεατρική παράσταση «Βαβυλωνία» του Δ. Κ. Βυζαντίου, μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών και του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κομοτηνής, θα παρουσιασθεί στην Αλεξανδρούπολη το Σάββατο 1 Αυγούστου 2009, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Τρένου του Πολιτισμού (Κηποθέατρο Εγνατία ΩΡΑ 21.00-ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ)
Παίρνουν μέρος δώδεκα από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της νέας γενιάς του Θεάτρου: Ταξιάρχης Χάνος, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Παντελής Δεντάκης, Κώστας Βασαρδάνης, Άρης Τσαμπαλίκας, Ερατώ Πίσση, Θύμιος Κούκιος, Δόβρης Θάνος, Βάσια Χρήστου, Κώστας Κοράκης, Στράτος Παυλίδης.

Ταυτότητα της παράστασης
Αυτό που μας συγκινεί και σήμερα στη θρυλική Βαβυλωνία του Δ. Κ. Βυζάντιου είναι ότι υπάρχει στ’ αλήθεια μια βαβυλωνία, μια ασυνεννοησία στη «Βαβυλωνία» του, μια σύγχυση που συνεχίζεται έως τις μέρες μας. Μπορεί σήμερα να μη μιλούμε διαλέκτους και ντοπιολαλιές, να μιλούμε την κοινή ελληνική, όμως η συνεννόηση μεταξύ μας είναι αδύνατη όσο ποτέ, κάτι που την κάνει σήμερα τραγικά επίκαιρη Αν το πούμε λίγο πιο κινηματογραφικά, είναι σαν να είμαστε όλοι μας «χαμένοι στη μετάφραση». Αυτή είναι ίσως μία σκέψη εκκίνησης για μας. Η ασυνεννοησία, η σύγχυση, το κομφούζιο, το μπάχαλο που κυριαρχεί στον νεοελληνικό μας βίο, το μαζί μιλούμε και χώρια καταλαβαίνουμε, το σκόρδο ο ένας κρεμμύδι ο άλλος.
Κατά τα άλλα η υπόθεση του έργου είναι ίσως σε όλους μας γνωστή. Ακόμα και σε αυτούς που δεν την έχουν διαβάσει ή δεν την έχουν δει ποτέ.
Είναι μέσα στη μνήμη μας. Ένας Ανατολίτης, ένας Μωραΐτης, ένας Χιώτης, ένας Κρητικός, ένας Αρβανίτης, ένας Κύπριος κι ένας λογιότατος από την Κω, μαθαίνοντας στο Ναύπλιο το νέο της καταστροφής της αρμάδας του Ιμπραήμ (1827), αποφασίζουν να γιορτάσουν το ευχάριστο γεγονός μ’ ένα γλέντι στη λοκάντα του Χιώτη μισέ Μπαστιά. Τα παραπίνουν όμως πάνω στον πατριωτικό ενθουσιασμό τους κι ο αψύς Αρβανίτης που δεν καταλάβαινε το γλωσσικό ιδίωμα του Κρητικού, νομίζοντας σε μια στιγμή πως ο τελευταίος τον πρόσβαλε, τον τραυματίζει με μια πιστολιά. Φτάνει η αστυνομία, γίνονται ανακρίσεις από τον Εφτανήσιο αστυνόμο Διονύσιο Φάντε, που μ’ όλη την ανακριτική πείρα του δεν τα καταφέρνει να εξακριβώσει αν ο τραυματισμός του Κρητικού είναι κάζο π ε ν σ ά τ ο (εκ προμελέτης) ή α τ σ ι ν τ έ ν τ ε (τυχαίο), επειδή ούτε αυτός καταλαβαίνει το γλωσσικό ιδίωμα των μαρτύρων, ούτε οι μάρτυρες το δικό του, οι πανηγυριστές οδηγούνται στην αστυνομία μαζί με το Χιώτη καταστηματάρχη και τελικά αποφυλακίζονται όλοι με διαταγή της διοίκησης για να φιληθούν σαν αδέρφια.

Πρόλογος - επεξ. Κειμένου: ΘΟΔΩΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ
Σκηνοθεσία: ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ – ΤΑΣΟΣ ΡΑΤΖΟΣ
Σκηνικά - Κοστούμια: ΕΛΕΝΗ ΣΤΡΟΥΛΙΑ
Σύνθεση τραγουδιών: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
Μουσική Παράστασης: ΚΩΝ/ΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Χορογραφία: ΚΙΚΗ ΜΠΑΚΑ
Βοηθοί σκηνοθέτη: ΣΟΦΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ – IΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΠΟΥΦΙΔΟΥ
Υπεύθυνη παραγωγής: ΔΟΜΝΑ ΚΑΒΑΚΙΔΟΥ