αναγνωστης

Ήρθε σαν σχόλιο και το ξαναδημοσιεύουμε ως ανάρτηση.


http://www.tovima.gr/default.asp?p
Η δύναμη της αγελάδας
Εφημερίδα Το Βήμα, Της ΛΩΡΗΣ ΚΕΖΑ Αθήνα - Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Αγοράζουμε ένα μπουκάλι γάλα. Γιατί το αγοράζουμε, για το μπουκάλι ή για το γάλα; Ρητορικό ερώτημα- θέλουμε το περιεχόμενο. Σε αυτή την απλή αλλά τόσο βασική αρχή μπορούν να στηρίξουν οι κτηνοτρόφοι τον αγώνα τους ενάντια στο καρτέλ, που υπάρχει- ακόμη και αν επισήμως δεν έχει καταδικαστεί. Οι κτηνοτρόφοι έχουν το αγαθό στα χέρια τους και αυτό τους καθιστά ισχυρούς στο νταλαβέρι με τους βιομηχάνους. Αυτό όμως που επικρατεί μεταξύ παραγωγών είναι η νοοτροπία του θύματος, διαμορφωμένη με απειλές και αποκλεισμούς. Κάπου εκεί παρεισφρέει και ολίγον μαρξισμός, η πεποίθηση ότι ο εργοστασιάρχης θέτει τους κανόνες. Λάθος. Χωρίς την αγελάδα ο συσκευαστής θα πάρει τα κεσεδάκια του και θα πάει σπίτι του. Η ιδέα δεν είναι πρωτότυπη, ανήκει στους γερμανούς κτηνοτρόφους που πριν από έναν χρόνο αποφάσισαν να σταματήσουν για 10 ημέρες την τροφοδοσία προς τις γαλακτοβιομηχανίες, για να μην πέσουν οι τιμές. Δεν θα ανακατέψουμε τα προβλήματα των Κεντροευρωπαίων με τα καθ΄ ημάς. Απλά επισημαίνουμε τη συνδικαλιστική μέθοδο. Η επικαιρότητα θα έπρεπε να δημιουργήσει μια γαλακτοκομική ανησυχία στον κ. Σ.Χατζηγάκη. Είχε λόγους. Από τη μια ο εισαγγελέας, που χειρίστηκε το ζήτημα εκβίασης της ΜΕΒΓΑΛ, αποδέχτηκε εμμέσως την ύπαρξη καρτέλ. Από την άλλη η Vivartia, που σταμάτησε απροειδοποίητα να αγοράζει γάλα από την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη. Ο υπουργός Γεωργίας παρακολουθεί τις εξελίξεις ως απλός θεατής. Μίλησε για τα πάντα τις τελευταίες ημέρες, για τα δάση, για τα οπωροκηπευτικά, απευθύνθηκε σε οννεδίτες για την αγροτική πολιτική, έδωσε υποσχέσεις για δώρα που έρχονται από την Ευρώπη. Για το γάλα τίποτε. Θα πείτε, τούτα εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του Ανάπτυξης, που θέλει να δει την τιμή του γάλακτος να πέφτει, για να πέσει και ο πληθωρισμός. Αν καταλάβαμε καλά, η κυβέρνηση δεν έχει πρόβλημα αν πίνουμε σκόνες αντί για φρέσκο γάλα. Τους αρκεί να διαφυλάξουν τα φέουδα και να μαγειρέψουν τους οικονομικούς δείκτες. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι χωρίς δικά μας βουστάσια, θα ξεχάσουμε το φρέσκο γάλα. Αν πρέπει να διασφαλίσουμε τα «ζωντανά» δεν είναι για να κάνουμε χάρη σε 150.000 ντόπιους κτηνοτρόφους. Είναι για να έχουμε τη βεβαιότητα, εμείς οι καταναλωτές, ότι θα πίνουμε στο διηνεκές «παστεριωμένο» και όχι «υψηλής παστερίωσης». Αυτό το επίθετο, το «υψηλής», σημαίνει ότι το γάλα είναι «σκοτωμένο», ότι «δεν έχει θρεπτικά συστατικά» (αυτά λένε οι επιστήμονες τροφίμων). Εγινε μάλιστα μια ανεπίσημη έρευνα σε μεγάλο πανεπιστήμιο. Αφησαν γάλα υψηλής παστερίωσης έξω από το ψυγείο και δεν ξίνισε! Αν ήταν φρέσκο προϊόν, θα είχε μεταβληθεί το μικροβιολογικό φορτίο. Αυτό είναι το γάλα που θέλουν να μας πασάρουν οι μεγάλες βιομηχανίες για πολλούς λόγους (για τον εξής έναν δηλαδή: την αύξηση των κερδών τους). Θα αγοράζουν λίτρα από την άκρη του πουθενά, θα τα μεταφέρουν επί ημέρες και μετά, σε συνεννόηση με τα σουπερμάρκετ, θα μας τα πουλούν πανάκριβα. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Μόλις οι κτηνοτρόφοι γονατίσουν από τα χρέη και κάνουν μπριζόλες τα ζώα τους (όπως έγινε στη FΥRΟΜ), μόλις κλείσουν οι μικρές μονάδες συσκευασίας, το κουαρτέτο του καρτέλ θα ρίξει στην αγορά ό,τι θέλει, γάλα πανύψηλης παστερίωσης, σε τιμή κοσμηματοπωλείου. Υπάρχουν ορισμένα ζητηματάκια στην Ανατολική Μακεδονία. Κατ΄ αρχάς τι θα το κάνουν το γάλα τους; Μιλάμε για τεράστια οικολογική καταστροφή, αν το πετάξουν. Βέβαια, υπάρχουν πάντοτε λύσεις, όταν δεν κολλάμε στην πεπατημένη. Αντί να χύσουν το προϊόν, μπορούν να το χαρίσουν στους μικρούς ανταγωνιστές του καταστροφέα τους, εκείνου που αθέτησε μονομερώς τις συμφωνίες. Μετά θέλει σύμπνοια, πανελλαδικού επιπέδου, για να αντιστραφούν οι όροι. Δηλαδή από το «εγώ δεν αγοράζω από εσάς» να περάσουν στο «εμείς δεν πουλάμε σ΄ εσένα». Οι εκβιαστές να απομονωθούν. Το ελληνικό γάλα καλύπτει τις ανάγκες της γαλακτοβιομηχανίας κατά 50%, έτσι οι πανίσχυρες εταιρείες είναι στην ανάγκη του βοσκού και του κτηνοτρόφου. Ακόμη και αν ληφθούν αποφάσεις για εισαγωγή όλης της αναγκαίας ποσότητας, φρέσκο γάλα δεν θα έχουν. Είναι ένα ωραίο πείραμα, για να δούμε πόσο καιρό θα αντέξουν οι καρτελοβιομηχανίες χωρίς την πρώτη ύλη. Το βέβαιον είναι ότι οι παραγωγοί θα πρέπει να κινηθούν μόνοι τους- αν περιμένουν προκοπή από την κυβέρνηση... σώθηκαν.