κνε εβρου για την παγκοσμια ημερα δασοπονιας

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας
«Εμπρηστική» η πολιτική που ξεπουλά τη δημόσια γη
Οι φωτιές, οι καταστροφές και το ξεπούλημα των δασικών εκτάσεων είναι έγκλημα σε βάρος του λαού. Είναι ένα έγκλημα καλά σχεδιασμένο και οργανωμένο που τα τελευταία 30 χρόνια έχει απαξιώσει πλήρως το ρόλο του δάσους ως κοινωνικό αγαθό με άμεση συνέπεια αυτό να γίνεται εμπόρευμα. Με την πολιτική που αφορά τη δημόσια γη επιβραβεύουν τους καταπατητές και με την έλλειψη μέτρων για την προστασία των δασών ενθαρρύνουν τους εμπρηστές. Είναι η ίδια πολιτική που εμπορευματοποιεί την παιδεία και υγεία, που κοιτά μόνο πώς θα σώσει το κεφάλαιο από την κρίση του για να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους αλλά και να κερδοσκοπεί πάνω στο περιβάλλον. Δεν έκαναν το Δασολόγιο και το Κτηματολόγιο, αφού θα ήταν «εμπόδιο» στο κάψιμο και την οικοπεδοποίηση των δασών. Το έγκλημα είναι διαχρονικό και συνεχιζόμενο:
Το 1979 με το νόμο 998 η κυβέρνηση της ΝΔ αποχαρακτήρισε 25 εκατ. στρέμματα δάσους και τα βάφτισε «χορτολιβαδικά». Το 1987 το ΠΑΣΟΚ αποχαρακτήρισε 45 εκατ. στρέμματα δάσους και τα βάφτισε «βοσκοτόπια».Με τη συνταγματική αναθεώρηση (2001) του ΠΑΣΟΚ:
-Δόθηκε το δικαίωμα στο κεφάλαιο να παρεμβαίνει στα δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις.
-Κατοχυρώθηκε συνταγματικά η ιδιωτικοποίηση των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος.
-Άλλαξε ο ορισμός του δάσους με τον οποίο άνοιξε το δρόμο για τον αποχαρακτηρισμό πάνω από 40 εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων.
-Κατοχυρώθηκε το λεγόμενο «δικαίωμα στην κατοικία» ως πρόφαση για τη νομιμοποίηση όλων των εκτός σχεδίου παράνομων οικοδομήσεων, των οικοδομικών συνεταιρισμών, όσων μέχρι και σήμερα έχουν κτίσει μέσα σε δάση ή δασικές εκτάσεις, ενώ θα μπορεί κάποιος να κτίζει χρησιμοποιώντας αυτό το «δικαίωμα» ουσιαστικά σε βάρος πάλι των δασών.
Αυτά όμως φάνηκαν λίγα σε όσους ήθελαν να εκμεταλλευτούν το δάσος όχι όπως πραγματικά πρέπει, αλλά με μοναδικό κριτήριο το (υπέρ)κέρδος. Έτσι έγινε επιτακτική η ανάγκη μιας νέας αναθεώρησης του άρθρου 24 πάλι προς το συμφέρον της πλουτοκρατίας. Αυτή την φορά ήταν η σειρά της ΝΔ να ξεπληρώσει τα «συμβόλαια» στο κεφάλαιο. Με την προτεινόμενη αναθεώρηση από την ΝΔ:
Γενικεύεται και επιταχύνεται ο αποχαρακτηρισμός των 40 περίπου εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων(που προκύπτουν από την επίσημη απογραφή των ελληνικών δασών του 1992 και τα στοιχεία που έχουν καταθέσει οι αρμόδιοι δασολόγοι) και μέσω αυτού η ιδιωτικοποίηση δημόσιας δασικής περιουσίας. Η σημερινή αναθεώρηση αποτελεί την επισφράγιση μιας προσπάθειας αλλαγής του προορισμού του φυσικού πλούτου της χώρας, η οποία ξεκίνησε εδώ και κάποιες δεκαετίες, προωθήθηκε επίμονα με νόμους και νομοσχέδια που συνάντησαν την αντίδραση και προσέκρουσαν στη συνείδηση του λαού και υποχώρησαν προσωρινά.
Διευρύνεται ο αποχαρακτηρισμός και η αλλαγή χρήσης τους για λόγους δήθεν χωροταξικού και οικιστικού σχεδιασμού, εξυπηρετώντας το μεγάλο κεφάλαιο. Συνδέεται με την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Η αναμενόμενη συνέπεια δεν θα είναι απλώς η οικοπεδοποίηση των δασικών εκτάσεων που βρίσκονται σήμερα στα χέρια ιδιωτών, αλλά η οριστική αποκοπή από τη δημοσία κτήση, και άρα η απώλεια για τις μελλοντικές γενεές των Ελλήνων, εκατομμυρίων στρεμμάτων δημοσίων δασών και άρα δημόσιας γης. Η πορεία των πραγμάτων είναι προδιαγεγραμμένη. Αν επιτραπούν, μέσω του χωροταξικού σχεδιασμού στις δασικές εκτάσεις άλλες χρήσεις, όπως οικιστικές, τουριστικές, έργων υποδομής κ.λπ., καθίστανται αυτομάτως «ελκυστικότατες» για τους επενδυτές, Έλληνες και ξένους.
Επεκτείνεται η δυνατότητα αλλαγής χρήσης στα ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις. Διακυβεύεται, η ενιαία αντιμετώπιση δασών και δασικών εκτάσεων, ώστε να απομονωθούν οι δασικές εκτάσεις από το αυστηρό καθεστώς προστασίας του αρ. 24. Σύμφωνα με τους καταπατητές, τους οικοπεδοφάγους και τα μεγάλα συμφέροντα τους υπάρχει ουσιώδεις ποιοτική διαφορά μεταξύ δάσους και δασικής έκτασης, η οποία δικαιολογεί τη διαφορετική νομική τους μεταχείριση από απόψεως προστασίας. Δάσος κατά τους πολέμιους της ενιαίας αντιμετώπισης δασών και δασικών εκτάσεων, είναι ένας μύθος ένα παραμύθι για μικρά παιδιά, τα οποία γνώρισαν τα δάση από τις εκδρομές με ψηλά δένδρα και με χοντρούς κορμούς και πυκνά φυλλώματα, στη σκιά των οποίων ζουν λύκοι, αρκούδες, ελάφια και άλλα μεγάλα ζώα. Η επιστήμη όμως δεν κάνει διάκριση μεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων, αλλά ομιλεί περί δασικών οικοσυστημάτων, τα οποία έχουν χαρακτηριστικό τη ρύθμιση της οικολογικής ισορροπίας των στοιχείων του περιβάλλοντος, δηλ. νερού, εδάφους και αέρα.
Νομιμοποιούνται όλες οι καταπατήσεις μέχρι το 1975 και ανοίγει ο δρόμος για τις επόμενες. Το πώς οριοθετούνται τα συστήματα αυτά, θα μας το πει το δασολόγιο, το οποίο βεβαίως δεν υπάρχει, εσκεμμένη και ασυγχώρητη παράλειψη. Τι μπορεί να γίνει μέσα στα δασικά οικοσυστήματα, και αυτό μας το λέει το ίδιο το Σύνταγμα. Κατά συνέπεια, δεν καλύπτεται έδαφος για χωροταξικό σχεδιασμό του δάσους από τον νομοθέτη ή την Διοίκηση. Όπου υπάρχει δάσος κοντά, η μακριά, η μέσα στην πόλη, πρέπει να αφεθεί να υπάρχει ως δάσος, αυτό το γνωρίζει σαφώς και αναθεωρητικός νομοθέτης. Με το πρόσχημα, όμως, του χωροταξικού σχεδιασμού ανοίγεται ο δρόμος για τον καθορισμό εντός των δασών χρήσεων ασύμβατων προς τον προορισμό του οι οποίες θα οδηγήσουν μοιραία όχι μόνο στην καταστροφή τους, αλλά και στην έξοδό τους από τη δημόσια κτήση.
Σήμερα εκείνο που προέχει είναι, να συγκεντρωθούν δυνάμεις σε μια μεγάλη Λαϊκή ΣΥΜΜΑΧΙΑ για λαϊκή εξουσία, για να συγκρουστούν μ’ αυτήν την πολιτική –και τις δυνάμεις που τη στηρίζουν-, να την ανατρέψουν και να διεκδικήσουν ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, όπου το δάσος -και συνολικότερα το περιβάλλον- δε θα θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους ούτε θα εμπορευματοποιείται στα χέρια του κάθε ιδιώτη. Να διεκδικήσουμε την πλήρη αναδάσωση όλων των καμένων εκτάσεων, την κατάργηση όλων των δασοκτόνων νομοσχεδίων και την κατάργηση όλων των ιδιωτικών τίτλων ιδιοκτησίας. Να διεκδικήσουμε την άμεση διαμόρφωση κτηματολογίου – δασολογίου, τη δημιουργία ενιαίου φορέα προστασίας, πρόληψης και δασοπυρόσβεσης πλήρως στελεχωμένου με επιστημονικό προσωπικό και με σύγχρονο εξοπλισμό και υποδομές.