ρεπορταζ

ΝΥΦΕΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ Ή ΜΙΑΣ ΝΥΧΤΑΣ;
Συνεχίζεται το «κύμα εξόδου», προς τη Βουλγαρία


Τα καζίνο του Σβίλεγκραντ αποτελεί καθημερινότητα για αρκετούς και όχι μόνο για άνδρες. Πλέον και οι γυναίκες είναι καθημερινές θαμώνες της Βουλγαρίας σε μία εποχή που τα σύνορα έχουν πέσει και τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Κάποια όμως εξακολουθούν να παραμένουν σταθερά, όπως αυτό του αγοραίου έρωτα. Αν και το τελευταίο διάστημα είχε υποστεί οικονομικό πλήγμα λόγω των καζίνο, τώρα αποδεικνύεται πως ήταν κάτι παροδικό, καθώς ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν.
Ο Γιώργος είναι 42 ετών. Ζει ανάμεσα στο χωριό που γεννήθηκε και στο Λιούμπιμετς της Βουλγαρίας. Η δουλειά του είναι στα Δίκαια και η καρδιά του ανήκει στην Μιλένα, την 28χρονη βουλγάρα φίλη του. Γιώργος και Μιλένα, μένουν μαζί. Τις καθημερινές στο Τρίγωνο και τα Σαββατοκύριακα λίγα χιλιόμετρα βορειότερα. «Την φίλη μου τη γνώρισα πριν τρία χρόνια. Έτρωγε παγωτό σε μία καφετέρια μαζί την αδελφή της. Τα μάτια μου δεν μπόρεσαν να ξεκολλήσουν από πάνω της. Ήταν η πιο νέα και η πιο όμορφη του μαγαζιού. Από τότε, είμαστε συνεχώς μαζί», αναφέρει ο Γιώργος, ο οποίος θα φορέσει και γαμπριάτικο κουστούμι σε τρεις μήνες.
Εκατοντάδες είναι οι πανομοιότυπες ιστορίες σε Τρίγωνο, αλλά και σε πολλούς ακόμα δήμους του Έβρου. Η πραγματικότητα είναι ότι οι άνδρες της περιοχής, επιλέγουν αλλοδαπές για να παντρευτούν, καθώς Ελληνίδες δεν υπάρχουν. Τα μικτά ζευγάρια, ιδίως τα νέα, ίσως πλέον να αποτελούν πλειοψηφία, στα Δίκαια, στο Ορμένιο, στον Καναδά.
Τα παραπάνω, αποτελούν τη μία διάσταση, γιατί υπάρχει και άλλη. Αυτή του αγοραίου έρωτα, των σχέσεων της μίας ώρας. Δέκα χιλιόμετρα από τα σύνορα του Ορμενίου λειτουργούν τουλάχιστον τρία ξενοδοχεία που προσφέρουν αυτά που ζητούν άνδρες από την Ελλάδα. Εδώ και χρόνια, τίποτα δεν έχει αλλάξει, εκτός από τις αναδουλειές πριν λίγους μήνες, λόγω της λειτουργίας τον Καζίνο. Και πάλι όμως τα πάντα κυλούν στους γνώριμους ρυθμούς.
Θαμώνες είναι Εβρίτες κάθε ηλικίας και οικογενειακής κατάστασης. Ανύπαντροι, ηλικιωμένοι, χήροι, πατέρες μικρών παιδιών. «Έχω 500 ανύπαντρους στο δήμο μου. Τι πειράζει να πάνε για μια ώρα δίπλα», είναι η ιστορική δήλωση του πρώην Δημάρχου Βύσσας κ. Αποστόλη Καραμπαγλίδη, που στην ουσία αποτέλεσε και την πρώτη επίσημη δημόσια παραδοχή, ότι τα ενδιαφέροντα μετακινήθηκαν βόρεια. Πλέον μυστικό δεν υπάρχει, γιατί απλά τίποτα δεν είναι κρυφό.
Οι περιοχές με τις «στενότερες» επαφές των κατοίκων τους είναι δύο, κυρίως λόγο της μικρής χιλιομετρικής απόστασης. Το Τρίγωνο και ο Κυπρίνος. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Δήμαρχου Κυπρίνου κ. Μιχάλη Στράντελη, ο οποίος δήλωσε, «καλά κάνουν και γαμπρίζουν αν γαμπρίζουν, γιατί ένας αυτή τη στιγμή που γαμπρίζει δείχνει ότι είναι και υγιής άνθρωπος. Εγώ πάντα έχω αυτή τη βάση. Είμαι υπέρ τους. Αν δω κι ένα γέρο 70 χρονών λέω καλά κάνει. Και τι να περιμένει ένας γέρος. Γι’ αυτό καλά κάνει». Σε παρόμοιο ύφος και οι δηλώσεις του κ. Μανώλη Χατζηπαναγιώτου, Δήμαρχου του βορειότερου άκρου της Ελλάδας. «Οι νύφες από τη Βουλγαρία έχουν έρθει εδώ. Εκεί δεν υπάρχουν πλέον. Έχουν φύγει όμως και για Ιταλία και Ισπανία», ανέφερε ο κ. Χατζηπαναγιώτου.
Ο Γιώργος πάντως, που πλέον πλέει σε πελάγη ευτυχίας, τονίζει δεν είναι όλα όπως ακούγονται. Γνωρίζει για τον αγοραίο έρωτα. Πέρασε κι αυτός από αυτό το στάδιο άλλωστε, αλλά όπως αναφέρει «η ζωή μου άλλαξε από τότε που γνώρισα τη Μιλένα. Με συντόνισε. Αν δεν ήταν αυτή, τώρα απλά θα είχα ως δεδομένο το γεγονός ότι θα πέθαινα χωρίς να παντρευτώ ποτέ».

Η άλλη διάσταση της Βουλγάρας γυναίκας
Παρ’ ότι ακόμα υπάρχουν οι αμφιβολίες και τα στερεότυπα, οι γυναίκες από τη Βουλγαρία γίνονται όλο και πιο αποδεκτές από τις τοπικές κοινωνίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον συχνάζουν στα ίδια μέρη με τις ελληνίδες, βγάζουν μαζί βόλτα τα παιδιά τους, πηγαίνουν σε σπίτια για καφέ και ανοίγουν τα δικά τους στις νέες φίλες τους. Αν και ακόμα τα παραδείγματα πολύ στενών σχέσεων μεταξύ γυναικών άλλης καταγωγής είναι ελάχιστα, σίγουρα θα υπάρξουν σε λίγα χρόνια καθώς ήδη στα σχολεία παιδιά διαφορετικής εθνικότητας, κάθονται στα ίδια θρανία.



Οι γνωριμίες μέσω διαδικτύου
Τράφικιν ή όχι. Ελπίδες για καλύτερη ζωή ή απλά περιπέτεια; Ίσως είναι δύσκολο να βρει κάποιος τα πραγματικά αίτια που οδηγούν γυναίκες να αναζητούν συζύγους μέσω διαδικτύου. Είναι και αυτό μια αλλαγή ίσως προσαρμοσμένη στις νέες συνθήκες. Μια αλλαγή που μπορεί να μην αγγίζει για συνοριακούς λόγους τον Έβρο, όμως σίγουρα έχει ανταπόκριση σε άλλες περιοχές της χώρας. Τους τελευταίους μήνες, σελίδα του διαδικτύου, που έχει έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (!), παρουσιάζει κοπέλες από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και κυρίως από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, οι οποίες υποστηρίζεται ότι έχουν ως σκοπό το γάμο. Η πρώτη σελίδα παρουσιάζει ως επί το πλείστον γυναίκες που ασκούν καλλιτεχνικά επαγγέλματα, με την ηλικία τους να ξεκινά από τα 19 έτη και με πλήρες μακιγιάζ. Η διαδικασία για όποιον θέλει να γνωρίσει την κοπέλα, είναι απλή. Αρκεί να της στείλει ένα e mail, το οποίο όμως θα φτάσει δια μέσω της εταιρίας που ελέγχει την ιστιοσελίδα. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επισκέψεις στην ιστιοσελίδα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, καθώς υπάρχει και μεγάλη διαδικτυακή διαφήμιση.